Dyrektywa MiFID II - Informacja dla Klientów Biura Maklerskiego Banku Handlowego

Biuro Maklerskie Banku Handlowego
GRUPA KAPITAŁOWA: Grupa kapitałowa Banku Handlowego w Warszawie
SIEDZIBA I ADRES:
ul. Senatorska 16, 00-923 Warszawa
Telefon + 48 22 690 39 44
Faks: + 48 22 690 39 43
e-mail: dmbh@citi.com
https://www.citibank.pl/biuro-maklerskie/

DMBH prowadzi działalność maklerską na podstawie zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego DIF-DIFZL. 403.1.2020 z dnia 3 grudnia 2021 roku.
Adres Komisji Nadzoru Finansowego: ul. Piękna 20, 00-549 Warszawa DMBH jest członkiem Izby Domów Maklerskich oraz podlega zasadom Kodeksu Dobrych Praktyk Domów Maklerskich.

DMBH świadczy następujące usługi:

• przyjmowanie i przekazywanie zleceń nabycia lub zbycia instrumentów finansowych;
• wykonywanie zleceń nabycia lub zbycia instrumentów finansowych na rachunek dającego zlecenie;
• nabywanie lub zbywanie na własny rachunek instrumentów finansowych;
• doradztwo inwestycyjne;
• oferowanie instrumentów finansowych;
• świadczeniu usług w wykonaniu zawartych umów o subemisje inwestycyjne i usługowe lub zawieraniu i wykonywaniu innych umów o podobnym charakterze, jeżeli ich przedmiotem są instrumenty finansowe;
• przechowywanie lub rejestrowanie instrumentów finansowych, w tym prowadzeniu rachunków papierów wartościowych, rachunków derywatów i rachunków zbiorczych, oraz prowadzeniu rachunków pieniężnych; doradztwie dla przedsiębiorstw w zakresie struktury kapitałowej, strategii przedsiębiorstwa lub innych zagadnień związanych z taką strukturą lub strategią;
• doradztwo i inne usługi w zakresie łączenia, podziału oraz przejmowania przedsiębiorstw;
• wymiana walutowa, w przypadku gdy jest to związane z działalnością maklerską w zakresie wskazanym w pkt. 1-6;
• sporządzanie analiz inwestycyjnych, analiz finansowych oraz innych rekomendacji o charakterze ogólnym dotyczących transakcji w zakresie instrumentów finansowych;
• świadczenie usług dodatkowych związanych z subemisją usługową lub inwestycyjną;

Sposoby komunikacji Klienta z Biurem Maklerskim

• osobiście w Punktach Usług Maklerskich. Pełną listę PUM znajdziecie Państwo na stronie: https://www.citibank.pl/biuro-maklerskie/indywidualny/rynek-krajowy/pum.html
• telefonicznie: Telecentrum
• elektronicznie: pocztą elektroniczną na adres: dmbh@citi.com

Sposoby składania zleceń:

• osobiście w Punktach Usług Maklerskich. Pełną listę PUM znajdziecie Państwo na stronie: https://www.citibank.pl/biuro-maklerskie/indywidualny/rynek-krajowy/pum.html
• telefonicznie: w Telecentrum,
• internetowo: rynek krajowy: https://online.dmbh.pl; (ePromak+),
• rynki zagraniczne: https://web.citifxstocks.pl; (Platforma Transakcyjna),

Informacja o rejestracji komunikacji
DMBH informuje, że komunikacja z Klientem lub potencjalnym Klientem („Klient”) jest rejestrowana, w szczególności rozmowy telefoniczne są nagrywane a korespondencja elektroniczna zapisywana. Kopia nagrania rozmów telefonicznych, korespondencji z Klientem lub zapis spotkania z Klientem może zostać udostępniona Klientowi na żądanie Klienta przez okres pięciu lat, a w przypadku, gdy żąda tego KNF, przez okres do siedmiu lat. Oplata za udostępnienie kopii nagrania, korespondencji lub spotkania określona jest w Tabeli Opłat i Prowizji.

DMBH świadczy usługi dla klientów detalicznych w języku polskim. Wybrane informacje lub dokumenty mogą być przekazywane klientom detalicznym na ich prośbę w języku angielskim.

Rodzaj czynności DMBH lub dokumentacji	Język
Obsługa klienta	polski, angielski
Umowa oraz Regulamin	polski, tłumaczenie na angielski
Dokumenty przed zawarciem Umowy	polski, tłumaczenie na angielski
Komunikat, przekazywanie informacji o charakterze indywidualnym	polski
Informacje o charakterze ogólnym	polski
Dokument KID	język sporządzenia KID

DMBH informuje, że komunikacja z Klientem lub potencjalnym Klientem („Klient”) jest rejestrowana, w szczególności rozmowy telefoniczne są nagrywane, a korespondencja elektroniczna zapisywana. Kopia nagrania rozmów telefonicznych, korespondencji z Klientem lub zapis spotkania z Klientem może zostać udostępniona Klientowi na żądanie Klienta przez okres pięciu lat, a w przypadku, gdy żąda tego KNF, przez okres do siedmiu lat. Oplata za udostępnienie kopii nagrania, korespondencji lub spotkania określona jest w Tabeli Opłat i Prowizji.

KID (Key Information Document) - dokument zawierający kluczowe informacje na temat detalicznego produktu zbiorowego inwestowania („PRIP”), o którym mowa w art. 4 pkt 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 1286/2014 z dnia 26 listopada 2014 r. w sprawie dokumentów zawierających kluczowe informacje, dotyczących detalicznych produktów zbiorowego inwestowania i ubezpieczeniowych produktów inwestycyjnych (dalej Rozporządzenie).

DMBH udostępnia KID-y w zależności od sposobu dystrybucji instrumentów finansowych

• I. OFEROWANIE INSTRUMENTÓW FINANSOWYCH
  DMBH udostępnia KID Klientowi przed złożeniem zapisu/oferty na instrument finansowy w języku polskim
• II. PRZYJMOWANIE I PRZEKAZYWANIE
  DMBH udostępnia KID Klientowi przed złożeniem zapisu/oferty na instrument finansowy w języku polskim
• III. WYKONYWANIE ZLECEŃ NABYCIA LUB ZBYCIA INSTRUMENTÓW FINANSOWYCH
  
• REGULOWANY RYNEK KRAJOWY - RYNEK GIEŁDOWY
  Dla instrumentów finansowych typu PRIP dopuszczonych do obrotu regulowanego DMBH KID-y dostępne są na stronie GPW
  • Instrumenty pochodne - https://www.gpw.pl/opcje-standardy-warunki-obrotu
  • Produkty strukturyzowane - https://www.gpw.pl/produkty-strukturyzowane
  Język KID – język polski
• REGULOWANY RYNEK KRAJOWY - RYNEK POZAGIEŁDOWY
  Dla instrumentów finansowych typu PRIP dopuszczonych do zagranicznego rynku regulowanego w obrocie, którymi pośredniczy DMBH KID-y dostępne są na platformie transakcyjnej CitiFX Stocks
  • Instrumenty pochodne - Brak dystrybucji
  • Produkty strukturyzowane - https://web.citifxstocks.pl
  Język KID
  • ETF-y - Język angielski, pod warunkiem złożenia przez Klienta oświadczenia o posługiwaniu się językiem angielskim
  • Inne - Język polski lub brak dystrybucji

W celu zapewnienia właściwego poziomu ochrony DMBH klasyfikuje swoich klientów w oparciu o kryteria określone w przepisach prawa.

DMBH klasyfikuje Klientów na podstawie:

• dostępnych DMBH informacji dotyczących klienta, a wynikających w szczególności z dotychczasowej współpracy z klientem;
• informacje dostarczonych przez klienta lub potencjalnego klienta.

DMBH kwalifikuje klientów do kategorii klientów detalicznych lub profesjonalnych. Spośród klientów profesjonalnych Departament Maklerski wydziela grupę uprawnionych kontrahentów. Najwyższy poziom ochrony przysługuje klientom detalicznym, a najniższy – uprawnionym kontrahentom.

Najwyższy poziom ochrony przysługuje klientom detalicznym, a najniższy – uprawnionym kontrahentom.

Kategoria	Opis	Poziom ochrony
Uprawnieni kontrahenci	Klienci profesjonalni działający w obszarze sektora finansowego, posiadający doświadczenie i wiedzę pozwalające na podejmowanie decyzji inwestycyjnych i spełniający kryteria określone w Ustawie o obrocie instrumentami finansowymi oraz w Rozporządzeniu w sprawie trybu i warunków postępowania firm inwestycyjnych	Najniższy poziom ochrony. Zwolnienia ze stosowania wymogów MIFID dotyczą m.in. realizowania zleceń w imieniu klientów, zawierania transakcji na własny rachunek, otrzymywania i przekazywania zleceń, w tym: odpowiedniości usługi/transakcji, zachęt, zakresu informacji udzielanej przed świadczeniem usługi, raportów dla klientów, najlepszej realizacji zleceń (best ex), trybu obsługi i przekazywania zleceń.
Klienci profesjonalni	Klienci posiadający doświadczenie i wiedzę w zakresie usług inwestycyjnych, będący w stanie podejmować samodzielnie decyzje inwestycyjne i ocenić ryzyko oraz spełniający kryteria określone w Ustawie o obrocie instrumentami finansowymi oraz w Rozporządzeniu w sprawie trybu i warunków postępowania firm inwestycyjnych	Niższy poziom ochrony w stosunku do klienta detalicznego, co przejawia się np. w zakresie i formie przekazywanych informacji, który jest mniejszy i może podlegać indywidualnym uzgodnieniom.
Klienci detaliczni	Klienci, którzy nie należą do żadnej z powyższych grup	Pełen poziom ochrony wynikający z przepisów prawa, w ramach którego DMBH zobowiązuje się do świadczenia usług w sposób przejrzysty oraz sformalizowany przejawiający się w szczególności w: - świadczeniu usług maklerskich każdorazowo na podstawie regulaminu świadczenia usługi (z wyjątkami wynikającymi z przepisów prawa) - zawieraniu umów z klientem detalicznym w formie pisemnej pod rygorem nieważności, - badaniu poziomu wiedzy klienta przed zawarciem Umowy oraz określaniu adekwatności usługi na podstawie otrzymanych od klienta informacji jak również ostrzeżenia o nieadekwatności usługi oraz ryzyku związanym z inwestowaniem instrumenty finansowe na podstawie Umowy zawartej z DMBH - określonego trybu i sposobu przygotowywania oraz przekazywania informacji marketingowej - okresowego oraz sformalizowanego w formie przekazywania raportów z działaności klienta detalicznego - określonych zasad przechowywania i rejestrowania instrumentów finansowych oraz prowadzenia rachunków pieniężnych - działania do na warunkach najbardziej korzystnych dla klienta (best ex) obejmującego przyjęcie polityki wykonywania zleceń

Zmiana kategorii możliwa jest:

• na wyższą kategorię (z niższym poziomem ochrony) – na żądanie klienta;
• na niższą kategorię– na żądanie klienta;
• na niższą / wyższą kategorię– z inicjatywy DMBH.

Klient ma prawo zażądać zmiany kategorii we wskazanym przez siebie zakresie. Żądanie wymaga formy pisemnej.

DMBH informuje, że organizacja wewnętrzna DMBH oraz inne regulacje wewnętrzne DMBH zapewniają rozwiązanie potencjalnego konfliktu interesów w sposób nienaruszający interesów Klienta.
DMBH informuje, że wdrożył „Regulamin zarządzania konfliktem interesów w Departamencie Maklerskim Banku Handlowego", który pozwala rozpoznać okoliczności stanowiące lub mogące wywołać konflikt interesów zagrażający interesom jednego lub kilku Klientów, w odniesieniu do konkretnych usług inwestycyjnych lub dodatkowych.
DMBH realizując politykę zarzadzania konfliktem interesów wdraża procedury i środki zapobiegające takim konfliktom lub zarządzające nimi. Polityka przeciwdziałania konfliktom interesów wdrożona w DMBH zapobiega sytuacjom, w których DMBH:

• może osiągnąć zysk lub uniknąć straty kosztem Klienta,
• ma interes w określonym wyniku usługi świadczonej na rzecz Klienta lub transakcji przeprowadzanej w imieniu Klienta, który jest rozbieżny z interesem Klienta,
• ma powód innej natury, aby ponad interes danego Klienta przedkładać interes innego Klienta lub grupy Klientów,
• prowadzi taką samą działalność jak Klient,
• otrzymuje od strony trzeciej zachętę w związku z usługą świadczoną na rzecz Klienta.

W wypadku gdy rozwiązania organizacyjne i administracyjne ustanowione przez DMBH w celu zapobieżenia konfliktowi interesów lub zarządzania nim są niewystarczające do zapewnienia, że nie występuje ryzyko szkody dla interesów Klienta, DMBH:

• ujawnia informacje o konflikcie interesów Klientowi, oraz
• wskazuje, że rozwiązania organizacyjne i administracyjne ustanowione w celu zapobieżenia konfliktowi interesów lub zarządzania nim są niewystarczające do zapewnienia, że nie występuje ryzyko szkody dla interesów Klienta, oraz
• w sposób szczegółowy opisuje zaistniały konflikt interesów wyjaśniając jego ogólny charakter oraz źródło wraz z ryzykiem grożącym Klientowi i kroki podjęte w celu ograniczenia tego ryzyka.

Informacja powinna zostać przekazana przed świadczeniem usługi inwestycyjnej lub dodatkowej w kontekście której pojawia się konflikt.
DMBH przekazuje do wiadomości Klientów „Ogólne informacje o polityce przeciwdziałania konfliktom interesów w Departamencie Maklerskim Banku Handlowego”, który to dokument przekazywany jest Klientowi przed zawarciem Umowy, dostępny jest są na stronie internetowej DMBH oraz na żądanie Klienta przekazywany za pośrednictwem trwałego nośnika informacji, a w szczególności pocztą elektroniczną.
Na życzenie Klienta DMBH przekazuje dodatkowe informacje na temat Polityki przeciwdziałania konfliktom interesów.

DMBH jest uczestnikiem systemu rekompensat Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. prowadzonego w celu gromadzenia środków na wypłaty środków pieniężnych oraz zrekompensowanie wartości utraconych instrumentów finansowych, w następujących przypadkach określonych przepisami prawa:

• ogłoszenia upadłości lub otwarcia postepowania restrukturyzacyjnego biura maklerskiego,
• prawomocnego oddalenia wniosku o ogłoszenie upadłości ze względu na to, że majątek biura maklerskiego nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania,
• stwierdzenia przez Komisję Nadzoru Finansowego, że biuro maklerskie nie jest w stanie, z powodów ściśle związanych z sytuacją finansową, wykonać ciążących na nim zobowiązań wynikających z roszczeń Klientów i nie jest możliwe ich wykonanie w najbliższym czasie.

System rekompensat zabezpiecza wypłatę środków Klienta (niebędącego podmiotem lub osobą wyłączonym z zakresu ochrony na mocy przepisów prawa), pomniejszonych o należności biura maklerskiego od Klienta z tytułu świadczonych usług, do wysokości równowartości w złotych 3000 euro - w 100% wartości środków objętych systemem rekompensat oraz 90% nadwyżki ponad tę kwotę, z tym że górna granica środków objętych systemem rekompensat stanowi równowartość w złotych 22 000 euro.

Do obliczenia wartości euro w złotych przyjmuje się kurs średni Narodowego Banku Polskiego, zgodnie z ogłaszaną tabelą kursową, z dnia zaistnienia okoliczności stanowiącej podstawę do wypłat rekompensat.
Kwoty, o których mowa powyżej określają maksymalną wysokość roszczeń Klienta niezależnie od tego, w jakiej wysokości i na ilu rachunkach posiadał środki lub z ilu wierzytelności przysługują mu należności w danym domu maklerskim.

Instrumenty finansowe dopuszczone do obrotu zorganizowanego

Instrumenty finansowe dopuszczone do obrotu zorganizowane (np. GPW. BondSpot, NewConnect) i nabyte w tym obrocie przechowywane są w Krajowym Depozycie Papierów Wartościowych.
DMBH przechowuje instrumenty finansowe Klientów w sposób umożliwiający w każdej chwili wyodrębnienie instrumentów finansowych przechowywanych na rzecz jednego Klienta od instrumentów finansowych w innego Klienta oraz od instrumentów finansowych własnych DMBH.
DMBH może ustanawiać zabezpieczenia na instrumentach finansowych Klientów w związku z dochodzeniem lub zabezpieczeniem wierzytelności przysługujących DMBH na zasadach określonych w Umowie, Regulaminie oraz przepisach obowiązującego prawa.
DMBH nie wykorzystuje na własny rachunek instrumentów finansowych Klienta.
DMBH lub podmiotowi przechowującemu instrumenty finansowe Klientów mogą przysługiwać określone prawa do instrumentów finansowych Klienta, w tym w szczególności prawo do zaspokojenia roszczeń DMBH lub podmiotu przechowującego z oznaczonych instrumentów finansowych, o ile takie prawa są zastrzeżone w umowie z Klientem, regulaminie świadczenia danej usługi lub obowiązujących przepisach prawa.

Zagraniczne Instrumenty Finansowe

W celu świadczenia na rzecz Klientów usług w zakresie Zagranicznych Instrumentów Finansowych DMBH współpracuje z zagraniczną firmą inwestycyjną świadczącą usługi inwestycyjne („Broker Zagraniczny”) w zakresie wykonywania zleceń nabycia lub zbycia Zagranicznych Instrumentów Finansowych na Rynkach Zagranicznych oraz w zakresie rejestrowania i przechowywania tych instrumentów finansowych. Wykonując usługi na rzecz DMBH, Broker Zagraniczny współpracuje z innymi firmami inwestycyjnymi, w tym brokerami oraz bankami depozytariuszami („Bank Depozytariusz”). Klient winien być świadomy, że istnieje ryzyko niewypłacalności, ogłoszenia upadłości, likwidacji lub podobnego zdarzenia w odniesieniu do DMBH, Brokera Zagranicznego oraz innych wskazanych powyżej podmiotów. Konsekwencje tych zdarzeń określone są w przepisach prawa właściwych dla danego podmiotu. Zdarzenia te mogą mieć negatywny wpływ na prawa Klienta w zakresie Zagranicznych Instrumentów Finansowych.
DMBH ponosi odpowiedzialność z tytułu wyboru Brokera Zagranicznego oraz z tytułu powierzenia mu do przechowywania Zagranicznych Instrumentów Finansowych Klienta DMBH informuje, że przy wyborze Brokera Zagranicznego dochował należytej staranności.
Zagraniczne Instrumenty Finansowe Klienta są przechowywane na rachunku zbiorczym (typu „Omnibus Account”) prowadzonym przez Bank Depozytariusz na rzecz Brokera Zagranicznego.

Zasady prowadzenia wskazanego powyżej rachunku:

• zapewniają, że Zagraniczne Instrumenty Finansowe Klienta przechowywane są oddzielnie od instrumentów finansowych stanowiących własność Brokera Zagranicznego lub DMBH,
• oznaczają, że Zagraniczne Instrumenty Finansowe Klientów DMBH mogą być przechowywane wspólnie z instrumentami finansowymi innych klientów Brokera Zagranicznego, co powoduje zagrożenie użycia Zagranicznych Instrumentów Finansowych Klienta do rozliczenia transakcji innego klienta DMBH lub Brokera Zagranicznego oraz zagrożenie w przypadku wystąpienia upadłości lub innego podobnego zdarzenia wobec Brokera zagranicznego powodującego konieczność wykazania tytułu prawnego do Zagranicznych Instrumentów Finansowych w celu wyodrębnienia ich z instrumentów zgromadzonych na tym rachunku.

DMBH informuje, że prowadzi rejestr praw do Zagranicznych Instrumentów Finansowych oraz rejestr Zagranicznych Instrumentów Finansowych w sposób umożliwiający jednoznaczną identyfikację Zagranicznych Instrumentów Finansowych Klienta oraz określenie przysługujących mu z tego tytułu praw.
W przypadku gdy, ze względu na przepisy prawa obowiązującego w państwie, na którego terytorium mają być przechowywane Zagraniczne Instrumenty Finansowe lub środki pieniężne Klienta, nie jest możliwe przechowywanie lub rejestrowanie aktywów Klienta odrębnie od aktywów DMBH, Brokera Zagranicznego lub Banku Depozytariusza, DMBH informuje o tym Klientów.
Powierzenie Zagranicznych Instrumentów Finansowych lub środków pieniężnych Klienta do przechowywania przez taki podmiot możliwe jest pod warunkiem wyrażenia przez Klienta pisemnej zgody na powierzenie.
Zasady świadczenia usług przez Brokera Zagranicznego oraz Bank Depozytariusz, w tym prowadzenie rachunków, na których zapisywane są Zagraniczne Instrumenty Finansowe Klientów, podlegają przepisom prawa państwa, w którym Broker Zagraniczny lub Bank Depozytariusz prowadzi swoją działalność.
Oznacza to, że prawa Klienta mogą być uregulowane w sposób odmienny od regulacji obowiązujących w Polsce. DMBH może ustanawiać zabezpieczenia na Zagranicznych Instrumentach Finansowych Klientów w związku z dochodzeniem lub zabezpieczeniem wierzytelności przysługujących DMBH na zasadach określonych w Umowie, Regulaminie oraz przepisach obowiązującego prawa. DMBH nie wykorzystuje na własny rachunek Zagranicznych Instrumentów Finansowych Klienta.
DMBH lub podmiotowi przechowującemu instrumenty finansowe Klientów mogą przysługiwać określone prawa do instrumentów finansowych Klienta, w tym w szczególności prawo do zaspokojenia roszczeń DMBH lub podmiotu przechowującego z oznaczonych instrumentów finansowych, o ile takie prawa są zastrzeżone w umowie z Klientem, regulaminie świadczenia danej usługi lub obowiązujących przepisach prawa.

Środki pieniężne

Klientowi przysługuje wobec DMBH roszczenie o zwrot wolnych środków pieniężnych zapisanych na jego Rachunku Pieniężnym.
DMBH deponuje środki pieniężne powierzone DMBH przez klientów w związku ze świadczeniem usług maklerskich w sposób umożliwiający wyodrębnienie tych środków pieniężnych od własnych środków DMBH oraz ustalenie wysokości roszczeń Klientów o zwrot tych środków pieniężnych. Środki pieniężne klientów DMBH deponowane są na rachunkach prowadzonych na rzecz DMBH przez bank krajowy (Bank Handlowy w Warszawie S.A.) wybrany przez DMBH z zachowaniem należytej staranności. Środki pieniężne zapisane na rachunkach prowadzonych przez bank są przedmiotem lokat typu „overnight” i są oprocentowane zgodnie z odrębnymi umowami zawartymi przez DMBH z tym bankiem, a pożytki z tego tytułu przypadają DMBH.
Zasady ewentualnej odpowiedzialności DMBH za działania lub zaniechania wskazanego powyżej banku określają obowiązujące przepisy prawa. Należy liczyć się z ryzykiem niewypłacalności, upadłości lub innego podobnego zdarzenia w odniesieniu do tego banku, której konsekwencje określone są we właściwych przepisach prawa.
Zapisy ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. O Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji regulują kwestię uzyskania przez klientów firm inwestycyjnych, którzy powierzyli firmie inwestycyjnej środki pieniężne w związku ze świadczeniem usług maklerskich, które to środki zdeponowane są na rachunku tej firmy inwestycyjnej prowadzonym przez bank, statusu deponentów w rozumieniu powyższej ustawy, w granicach wynikających z ich udziału w kwocie zgromadzonej na rachunku, na zasadach i warunkach określonych w powyższej ustawie.

DMBH informuje, że:

• w razie wszczęcia postępowania egzekucyjnego przeciwko DMBH środki pieniężne powierzone przez klientów DMBH w związku ze świadczeniem usług maklerskich nie podlegają zajęciu,
• w razie ogłoszenia upadłości DMBH środki pieniężne powierzone przez klientów DMBH w związku ze świadczeniem maklerskich podlegają wyłączeniu z masy upadłości DMBH.

DMBH lub podmiotowi przechowującemu środki pieniężne klientów mogą przysługiwać określone prawa do środków pieniężnych klienta, w tym w szczególności prawo do zaspokojenia roszczeń DMBH lub podmiotu przechowującego ze środków pieniężnych, o ile takie prawa są zastrzeżone w umowie z klientem, regulaminie świadczenia danej usługi lub obowiązujących przepisach prawa.

Polityka działania w najlepiej pojętym interesie klienta (BestEx) - pdf

Dotyczy Klientów posiadających zawartą z DMBH umowę ramową o wykonywanie zleceń nabycia lub zbycia instrumentów finansowych oraz prowadzenia rejestrów i rachunków pieniężnych w zakresie wykonywania zleceń nabycia lub zbycia zagranicznych instrumentów finansowych oraz prowadzenia rejestrów i rachunków pieniężnych.

Państwo	Nazwa giełdy	Adres internetowy
Hiszpania	BME Spanish Exchanges (SIBE)	www.bolsasymercados.es
Włochy	Borsa Italiana/Milan Stock Exchange (MIL)	www.borsaitaliana.it
Niemcy	Deutsche Börse (XETRA) (FSE)	www.xetra.com
Wielka Brytania	London Stock Exchange (IOB) (LSE_INTL) London Stock Exchange SETS Market (LSE_SETS)	www.londonstockexchange.com www.lseg.com
Dania	NASDAQ OMX Copenhagen (CSE)	www.omxgroup.com
Finlandia	NASDAQ OMX Helsinki (HSE)	www.omxgroup.com
Szwecja	NASDAQ OMX Stockholm (SSE)	www.omxgroup.com
Holandia	NYSE Euronext Amsterdam (AMS)	www.euronext.com
Belgia	NYSE Euronext Brussels (BRU)	www.euronext.com
Portugalia	NYSE Euronext Lisbon (LISB)	www.euronext.com
Francja	NYSE Euronext Paris (PAR)	www.euronext.com
Norwegia	Oslo Børs/Oslo Stock Exchange (OSE)	www.oslobors.no
Szwajcaria	SIX Swiss Exchange (VX; SWX)	www.six-swiss-exchange.com
Austria	Wiener Börse/Vienna Stock Exchange (VIE)	www.wienerborse.at
USA	US MAIN Exchanges (AMEX; NASDAQ; NYSE)	www.amex.com www.nasdaq.com www.nyse.com

Raport z wykonywania zleceń w 2023r.

Jest następstwem stanu koniunktury gospodarczej na świecie lub w danym kraju, które w bezpośredni lub pośredni sposób wpływają na otoczenie gospodarcze, w którym funkcjonuje emitent instrumentów finansowych lub na jego sytuację finansową lub na rynek kapitałowy, na którym instrumenty finansowe są przedmiotem obrotu. Stan koniunktury gospodarczej wyrażony jest czynnikami makroekonomicznymi takimi jak wskaźniki: wzrostu gospodarczego, popytu konsumpcyjnego, inflacji, deficytu budżetowego, inwestycji, poziomu cen surowców, etc. lub sytuacja geopolityczną.

Inwestor dokonując inwestycji winien być świadomy, że w przypadku:

• niepewności co do kształtowania się czynników makroekonomicznych lub sytuacji geopolitycznej wzrasta zmienność cen instrumentów finansowych a tym samym ryzyko nabycia instrumentu finansowego po zawyżonej cenie;
• niekorzystnego kształtowania się czynników makroekonomicznych może dojść do spadku cen instrumentów finansowych (niedowartościowanie ceny instrumentu finansowego) nie znajdującego uzasadnienia w bieżącej sytuacji emitenta wyrażonej wynikiem finansowym lub mierzonej wskaźnikami analizy fundamentalnej;
• długotrwałego stanu dobrej koniunktury gospodarczej może dojść do wzrostu cen instrumentów finansowych (przewartościowanie ceny instrumentów finansowych) nie znajdującego uzasadnienia w bieżącej sytuacji emitenta wyrażonej wynikiem finansowym lub mierzonej wskaźnikami analizy fundamentalnej.

Jest następstwem stabilności lub niestabilności politycznej w danym kraju, zasad i sposobu kształtowania polityki gospodarczej, administracyjnej oraz fiskalnej oraz ich długookresowej stabilności.

Inwestor dokonując inwestycji winien być świadomy, że w przypadku braku stabilności politycznej, nieoczekiwanych zmian polityki gospodarczej lub fiskalnej wzrasta zmienność cen instrumentów finansowych a w przypadku dokonania inwestycji może dochodzić do znacznych zmian cen instrumentów finansowych w zależności od pozytywnego lub negatywnego wpływu ww. zmiany na sytuacje finansową lub otoczenie gospodarcze emitenta (np. zwiększanie lub zmniejszanie podatków płaconych przez emitent lub jego dostawców lub wpływu na instrument finansowy (np. wprowadzenie lub wzrost opodatkowanie transakcji na rynku kapitałowym).

Jest następstwem specyficznych dla danej grupy instrumentów finansowych emitowanych przez podmioty jednej branży lub sektora gospodarczego, uwarunkowań ekonomiczno-gospodarczych tj. niekorzystnych uwarunkowań finansowych, konkurencji, spadku popytu na produkty, oraz innych czynników specyficznych dla danego sektora gospodarczego, skutkujących pogorszeniem się sytuacji ekonomicznej emitenta lub czynników niemierzalnych związanych z określonym zachowaniem inwestorów (grup inwestorów) wynikających z popularyzowanych trendów inwestycyjnych mogących mieć wpływ na przewartościowanie lub niedowartościowanie cen instrumentów danej branży.

Inwestor dokonując inwestycji winien być świadomy, że w przypadku inwestycji w instrumenty finansowe emitentów określonych branż, np., których przychody mają charakter sezonowy (np. producenci napojów chłodzących) lub okresowy, uzależniony od określonych czasowo zewnętrznych programów inwestycyjnych, rozwojowych (np. emitenci budujący drogi), branż stanowiących lub niestanowiących priorytet rozwoju gospodarczego danego kraju (np. branża informatyczne lub górnictwo) może dochodzić do okresowej zmienności ceny instrumentów finansowych lub ceny tego instrumentu finansowego mogą się poruszać w identyfikowalnym czasowo trendzie wzrostowym lub spadkowym nieuzasadnianym aktualną sytuacja finansowa emitenta, ale spowodowanych zmianą czynników charakterystycznych dla danej branży.

Ryzyko, będące następstwem sposobu zarządzania i prowadzenia gospodarki ekonomicznej emitenta mające bezpośredni wpływ na wynik finansowy emitenta a tym samym na wycenę instrumentu finansowego, zdolność do regulowania zobowiązań emitenta (w przypadku instrumentów dłużnych) oraz ich zmienność cenową.

Inwestor dokonując inwestycji winien być świadomy, że ryzyko emitenta jest większe w przypadku:

• stałego utrzymującego się przez dłuższy okres negatywnych wyników finansowych emitenta,
• emitenta, na którego nałożono lub ma być nałożona kara administracyjna wymierzona przez upoważnione do tego celu organy państwowe lub regulatora,
• emitenta nieprzekazującego okresowych sprawozdań finansowych, niewywiązującego się z obowiązków informacyjnych, nieujawniającego ważnych informacji mających wpływ na wycenę instrumentów finansowych, etc.
• wszczęcia postępowania upadłościowe,
• w związku ze zwiększeniem prawdopodobieństwa pogorszenia się sytuacji finansowej emitenta a w konsekwencji zwiększenia ryzyka kredytowego oraz wpływu na cenę instrumentu finansowego.

Jest to ryzyko straty, niekorzystnej zmiany sytuacji finansowej, wypłacalności wynikające z wahań zdolności kredytowej emitentów papierów wartościowych, gwarantów, kontrahentów wyrażającej się postaci ryzyka opóźnienia, częściowego wykonania lub niewykonania zaciągniętych zobowiązań. Ryzyko kredytowe wiąże się z niepewnością, co do przyszłej sytuacji finansowej ww. podmiotów i może mieć znaczny wpływ na kształtowanie się ceny instrumentu finansowego posiadanego przez Klienta (np. akcje, obligacje), realizację zobowiązań z instrumentów finansowych (np. wykup obligacji lub spełnienie innego świadczenia w przypadku innych instrumentów finansowych), wykonania zobowiązania wynikającego z gwarancji w przypadku gwaranta (np. obligacje), wykonania zobowiązań kontrahenta w przypadku, gdy jest on jest istotnym podmiotem w procesie związanym z wykonaniem, dostawą, rozliczeniem instrumentu finansowego lub jego przechowywaniem etc. (np. rozliczenie funduszy inwestycyjnych, kreacja lub umorzenia tytułów uczestnictwa w ETF, przechowywanie papierów).

Na ryzyko kredytowe mają wpływ czynniki:

• zewnętrzne – niezależne od przedsiębiorstwa - czynniki makroekonomiczne i społeczne (konkurencja, koniunktura, polityka fiskalna i monetarna, inflacja, bezrobocie itp.), polityczne (deregulacja i liberalizacja obrotu gospodarczego), demograficzne (starzenie się społeczeństwa), technologiczne (informatyczne),
• wewnętrzne – zależne od przedsiębiorstwa - kwalifikacje pracowników, dywersyfikacja portfela umów, rodzaje i wysokość stosowanych zabezpieczeń umownych, stosowane standardy rachunkowości.

W praktyce rynkowej dla pomiaru ryzyka kredytowego często stosuje się system ratingowy na potrzeby określenia poziomu ryzyka kredytowego np. na stosowaniu ratingów zewnętrznej agencji ratingowej.
Ryzyko kredytowe ma liczne interakcje z innymi rodzajami ryzyka, w tym w szczególności z ryzykiem stopy procentowej, ryzykiem kursu walutowego oraz ryzykiem płynności. Inwestor dokonując inwestycji w instrumenty finansowe winien być świadomy, że im większe ryzyko kredytowe tym większe ryzyko wystąpienia potencjalnej straty inwestora oraz wpływ ww. ryzyka na zmienność ceny instrumentu finansowego lub zmniejszenie jego płynności.

DMBH zwraca uwagę Klientów, że w przypadku upadłości emitenta kolejność zaspakajania wierzytelności z majątku emitenta jest regulowana w ścisły sposób przepisami prawa, co oznacza dla inwestora będącego akcjonariuszem prawdopodobieństwo utraty całości lub znacznej części zainwestowanego kapitału. Z kolei w przypadku obligacji emitent w warunkach emisji może postanowić, że wierzytelności wynikające z emitowanych przez niego obligacji, jeśli nie zostały zabezpieczone, w przypadku upadłości lub likwidacji emitenta, będą zaspokojone po zaspokojeniu wszystkich innych wierzytelności przysługujących wierzycielom wobec tego emitenta.

Ryzyko rynkowe to ryzyko zmiany ceny instrumentów finansowych (akcji, obligacji, kontraktów futures oraz innych instrumentów finansowych) będących w posiadaniu klienta na skutek ogólnych oraz specyficznych czynników rynkowych mających bezpośredni lub pośredni wpływ na określony instrument finansowy. Ryzyko jest następstwem zasad funkcjonowania rynku kapitałowego i kształtowania się cen na zasadzie równowagi popytu i podaży a zmiana ceny pojedynczego lub grupy instrumentów finansowych jest powodowana czynnikami często niezależnymi od emitenta, wynikającymi z natury rynku finansowego. Zwraca się uwagę, że na ryzyko rynkowe duży wpływ mogą mieć czynniki niemierzalne, w szczególności:

• emocjonalne związane z psychologicznym postrzeganiem czynników makroekonomicznych, finansowych, branżowych, regionalnych, samej spółki etc.;
• związane z określonym zachowaniem inwestorów (grup inwestorów) wynikających z popularyzowanych trendów inwestycyjnych mogących mieć wpływ na przewartościowanie lub niedowartościowanie cen instrumentów finansowych;
• wynikające z globalizacji rynków finansowych oraz szybkości przepływu informacji - zmiana indeksów giełdowych na innych rynkach finansowych, zmiana koniunktury na głównych rynkach światowych lub innych rynkach zaliczanych do tego samego regionu może skutkować dużą zmiennością cen instrumentu finansowego na rynku lokalnym, pomimo stabilnej sytuacji finansowej ich emitenta, nieuzasadniającej tak dużej zmienności.

Inwestor dokonując inwestycji winien być świadomy, że ryzyko rynkowe nie ma charakteru ryzyka jednorodnego, a wpływ na to ryzyko ma wpływ wiele różnych czynników często niezależnych od emitenta:

Polega na braku możliwości sprzedaży lub zakupu instrumentów finansowych w krótkim lub średnim okresie czasu bez istotnego wpływania na poziom cen rynkowych. Ryzyko płynności ma bezpośredni wpływ na zmienność ceny z zachowaniem zasady, że im niższa płynność tym zmienność ceny większa. Ryzyko płynności zależne jest od wielu czynników, często współzależnych od siebie, mających wpływ na ograniczenie podaży lub popytu w obrocie tymi instrumentami finansowymi. Najważniejsze czynniki:

• Podażowe
• niska wartościowo emisja instrumentów finansowych – mała liczba instrumentów finansowych w obrocie – ograniczenie podaży;
• brak należytego rozproszenia nabywców instrumentów finansowych (ograniczenie podaży)
• niski tzw. Free float – tzn. organicznie liczby instrumentów finansowych w wolnym obrocie na skutek niskiej emisji lub braku rozproszenia lub skupienia instrumentów finansowych na rynku wtórnym przez ograniczoną liczbę nabywców oraz ograniczenia w ten sposób strony podażowej
• mała kapitalizacja spółki
• Popytowe
• wzrost ryzyka makroekonomicznego, politycznego, branżowego, rynkowego – mających wpływ na zmienność ceny instrumentu finansowego, stan rynku kapitałowego lub emitenta instrumentów finansowych w dającej się przewidzieć określonej perspektywie czasowej, wzrost niepewności inwestycyjnej;
• wzrost ryzyka emitenta – niewłaściwie prowadzona polityka gospodarcza lub zmiana czynników zewnętrznych mających wpływ na pogorszenie sytuacji finansowej emitenta, jego sytuacja finansowa grożąca upadłością lub niewywiązywaniem się z zaciągniętych zobowiązań finansowych;
• niewłaściwie prowadzona polityka informacyjna – zmienność lub brak prowadzenia polityki informacyjnej, zatajanie lub zniekształcanie istotnych informacji mogących mieć wpływ na cenę instrumentów finansowych;
• upomnienia, ostrzeżenia lub kary nakładane przez upoważnione do tego organy państwowe lub regulatorów (KNF, UOKiK etc)

Sposób wykonywania zleceń podlega przepisom prawa oraz zasadom właściwym dla zagranicznego miejsca wykonania zlecenia Klienta. Wyżej wymienione przepisy i zasady mogą być odmienne od obowiązujących na polskim rynku regulowanym. Klient powinien być świadomy regulacji prawnych związanych z tymi instrumentami, właściwych dla kraju, w którym dokonywana jest transakcja oraz powinien uwzględnić ten fakt podejmując decyzję inwestycyjną.

Zasady funkcjonowania emitenta jako podmiotu prawnego podlegają prawu kraju siedziby emitenta i mogą być odmienne od obowiązujących w Polsce. W szczególności odnosi się to do postępowania upadłościowego lub likwidacyjnego spółki, obniżenia lub podwyższenia kapitału spółki, zasad nabywania praw korporacyjnych lub majątkowych z akcji. Klient powinien być świadomy regulacji prawnych związanych z tym faktem oraz odmienności ww. procesów oraz swoich praw i obowiązków w stosunku do analogicznych procesów obowiązujących pod prawem polskim. W szczególności DMBH zwraca uwagę Klienta na występujące w prawodawstwie niektórych krajów (np. USA), możliwość anulowania (umorzenia) akcji bez wynagrodzenia i związane z tym ryzyko dla Klienta utraty zainwestowanego kapitału. Przesłanki prawne, które winny być spełnione do wykonania ww. operacji oraz zasady anulowania (umorzenia) akcji określają przepisy kraju właściwego dla siedziby emitenta i w szczególności mogą mieć zastosowanie w ramach procesu układowego z wierzycielami lub postępowania upadłościowego.

Ponadto DMBH zwraca uwagę Klienta, że z nabyciem lub posiadaniem zagranicznych instrumentów finansowych mogą się wiązać określone we właściwych dla nich przepisach prawa, obowiązki o charakterze raportowym, notyfikacyjnym lub innym związane w szczególności z przekraczaniem określonych w tych przepisach progów posiadania (np. obowiązek zawiadomienia emitenta akcji o przekroczeniu określonego progu głosów).

Sposób przechowywania zagranicznych instrumentów finansowych podlega przepisom prawa oraz zasadom właściwym dla zagranicznego miejsca ich przechowywania. Wyżej wymienione przepisy i zasady mogą być odmienne od obowiązujących na polskim rynku. Klient powinien być świadomy regulacji prawnych związanych z przechowywaniem zagranicznych instrumentów finansowych, ponieważ mogą mieć one bezpośredni wpływ na sposób wykonania praw z papierów wartościowych lub praw korporacyjnych z nabywanych lub posiadanych przez Klienta zagranicznych papierów wartościowych.

Negatywny wpływ zmiany ceny waluty, w której zagraniczny instrument finansowy jest nabywany lub zbywany w stosunku do waluty polskiej (lub waluty bazowej rachunku innej niż waluta nabycia instrumentu finansowego) wynikające z przeliczenia wyniku finansowego osiągniętego w walucie, w której instrument finansowy jest nabywany na walutę polską (lub walutę bazową rachunku). W przypadku niekorzystnych zmian rynkowych może okazać się, że Klient może uzyskać zysk na instrumencie finansowym, a po przeliczeniu na walutę bazową zanotować stratę, która będzie ostatecznym wynikiem finansowym z inwestycji.

Istnieje ryzyko ogłoszenia upadłości, niewypłacalności, likwidacji lub podobnego zdarzenia w odniesieniu do podmiotów uczestniczących w zawieraniu i rozliczaniu transakcji lub rejestrowaniu i przechowywaniu zagranicznych instrumentów finansowych (broker zagraniczny, zagraniczny depozytariusz), które może skutkować niemożnością dostarczenia zakupionych przez Klienta zagranicznych instrumentów finansowych, czasowym ograniczeniem prawa do dysponowania zagranicznymi instrumentami finansowymi przez Klienta lub koniecznością uczestniczenia w odpowiednim postepowaniu upadłościowym, likwidacyjnym lub podobnym w celu zgłoszenia i egzekwowania roszczenia Klienta.

W przypadku złożenia zlecenia sprzedaży zagranicznych instrumentów finansowych przed rozliczeniem się transakcji ich nabycia, istnieje ryzyko nierozliczenia transakcji sprzedaży w przypadku nierozliczenia wcześniejszej transakcji nabycia tych instrumentów finansowych.

Obowiązki informacyjne emitentów zagranicznych instrumentów finansowych mogą być ukształtowane odmiennie niż na rynku polskim. Ponadto dostęp Klienta do tych informacji może być ograniczony lub opóźniony na skutek różnic czasowych, braku bezpośredniego dostępu do serwisów informacyjnych lub odmiennych wymogów oraz sposobu przekazywania informacji do publicznej wiadomości.

DMBH zwraca uwagę Klientów, że informacje publikowane przez emitentów zagranicznych instrumentów finansowych (raporty bieżące, okresowe itd.) nie są dostępne w języku polskim, oraz, że mogą nie być dostępne w języku angielskim. Również dokumenty informacyjne- prospekty, warunki emisji, memoranda informacyjne- zagranicznych instrumentów finansowych nie są publikowane w języku polskim oraz mogą nie być dostępne w języku angielskim.
W przypadku papierów wartościowych dopuszczonych do notowania zarówno na zagranicznym rynku regulowanym, jak i rynku regulowanym polskim, powyższe informacje mogą nie być dostępne w języku polskim. Ograniczenie dostępnych materiałów informacyjnych w języku polskim może mieć bezpośredni wpływ na świadomość praw i obowiązków nabywcy danego instrumentu finansowego lub terminowość wykonania tych obowiązków poprzez brak lub utrudniona możliwości ich odczytania, wystąpienie błędów interpretacyjnych lub odmienność znaczeniową pojęć lub definicji przekazywanych w języku obcym.

Zasady funkcjonowania emitenta, jako podmiotu prawnego podlegają prawu kraju siedziby emitenta, w tym także w zakresie przepisów podatkowych i mogą być odmienne od obowiązujących w Polsce. W szczególności odnosi się to do zróżnicowania stawek podatkowych pobieranych u źródła (dywidendy, odsetki), obowiązków raportowych lub informacyjnych. Inwestor winien liczyć się z ryzykiem zmian podatkowych w kraju siedziby emitenta w zakresie, w jakim będą mieć wpływ na wysokość i sposób pobierania podatku u źródła.
DMBH zwraca uwagę Klienta na występujące w prawodawstwie niektórych krajów (np. USA), możliwość anulowania (umorzenia) akcji bez wynagrodzenia oraz ryzyko braku możliwości kwalifikacji tej czynności do akceptowanych przez polskie organy podatkowe definicji zbycia instrumentu finansowego
Zasady rozliczania z tytułu dochodów kapitałowych osiągniętych przez rezydenta polskiego, w tym osiągnięte z tytułu nabycia lub zbycia zagranicznych papierów wartościowych określa Ustawą z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2012.361 z późn. zm („UPDOF”).
Zgodnie z UPDOF, w przypadku zagranicznych papierów wartościowych, do celów podatkowych cena nabycia lub zbycia zagranicznych papierów wartościowych ustalana jest zgodnie z bezwzględnymi przepisami prawa („UPDOF”) w złotych polskich według średniego kursu ogłaszanego przez NBP z dnia poprzedzającego dzień rozliczenia transakcji. Uwzględniając powyższe, Klient winien liczyć się z faktem, że dla celów podatkowych różnice kursowe mogą mieć wpływ na ostateczny wynik finansowy osiągany z inwestycji. W szczególności Klient może osiągnąć zysk z inwestycji licząc w walucie zawarcia transakcji a do celów podatkowych wykazać stratę w złotych polskich w następstwie ww. ryzyka kursowego i vice versa.
Dochody uzyskane z odpłatnego zbycia instrumentów finansowych i z realizacji praw z nich wynikających podlegają opodatkowaniu zgodnie z UPDOF i nie są płatne za pośrednictwem DMBH.

Charakterystyka instrumentu finansowego

Najważniejsze czynniki ryzyka:

Dłużny papier wartościowy, emitowany w serii, w którym emitent zobowiązuje się względem nabywcy obligacji (obligatariusza) do spełnienia określonego świadczenia pieniężnego lub niepieniężnego. Obligacja składa się z części nominalnej i kuponowej. Część nominalna to nominalna wartość obligacji wypłacana przez emitenta w dniu wykupu obligacji, niezależnie od ceny, jaką inwestor zapłacił za obligację. Część kuponowa to odsetki, które emitent wypłaca z tytułu pożyczenia kapitału (z zastrzeżeniem obligacji zerokuponowych). Wybrany podział obligacji: ze względu na oprocentowanie: O stałym oprocentowaniu - oprocentowanie jest ustalone w momencie emisji i nie ulega zmianie w trakcie trwania inwestycji. O zmiennym oprocentowaniu - oprocentowanie ustalane jest w oparciu o wskaźnik (np. stopa inflacji, stopa procentowa) i powiększone jest o marżę. Oprocentowanie ulega zmianom w trakcie trwania inwestycji. Zerokuponowe - obligacje bezodsetkowe, sprzedawane poniżej ceny nominalnej, po której są wykupywane w dniu wykupu. ze względu na datę wykupu: Krótkoterminowe - Czas trwania inwestycji wynosi maksymalnie 5 lat Średnioterminowe - Czas trwania inwestycji wynosi od 5 do 10 lat Długoterminowe - Czas trwania inwestycji wynosi powyżej 10 lat ze względu na emitenta: Skarbowe - Emitowane przez Skarb Państwa Komunalne - Emitowane przez miasta i gminy Korporacyjne - Emitowane przez przedsiębiorstwa ze względu na kraj emisji : Krajowe - emitowane pod prawem polskim, Zagraniczne - emitowane pod prawem kraju emitenta.

Ryzyko rynkowe Ryzyko płynności Ryzyko polityczne Ryzyko makroekonomiczne W przypadku obligacji korporacyjnych także: Ryzyko branżowe Ryzyko emitenta Ryzyko kredytowe

Charakterystyka instrumentu finansowego

Najważniejsze czynniki ryzyka:

Instrumenty finansowe będące tytułem w majątku funduszu inwestycyjnego otwartego (FIO) lub specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego (SFIO). Jednostka uczestnictwa („JU”) przedstawia wartość aktywów netto funduszu przypadających na jednostkę uczestnictwa („WAN”) i jako taka nie ma charakteru stałej wartości lecz podlega zmianie w zależności od wartości aktywów wchodzących w skład funduszu. Uczestnikiem FIOmoże zostać każdy Klient, natomiast uczestnikiem SFIO mogą zostać wyłącznie podmioty określone w statucie lub spełniające warunki określone w statucie SFIO. JU nie jest papierem wartościowym, nie jest przedmiotem notowania na rynku regulowanym, jednostki nie są emitowane przez fundusz w seriach (w odróżnieniu od certyfikatów inwestycyjnych emitowanych przez fundusze inwestycyjne zamknięte). Nabycie JU odbywa się poprzez wpłaty, które uczestnik wnosi do funduszu po cenie WAN na dzień nabycia. Zbycie JU odbywa się poprzez ich odkupienie przez Fundusz po cenie WAN na dzień odkupienia, każdorazowo na podstawie dyspozycji Klienta. Fundusz prowadzi proces nabywania oraz umarzania w sposób ciągły (w odróżnieniu od funduszy zamkniętych). Zasady prowadzenia polityki inwestycyjnej oraz klasy aktywów, w które inwestuje Fundusz określa statut Funduszu. W szczególności mogą to być wskazane poniżej klasy aktywów lub ich kombinacje: akcje, obligacje, instrumenty finansowe rynku pieniężnego, depozyty, inne . FIO lub SFIO w jako podmioty zbiorowego inwestowania podlegają regulacjom prawnym w zakresie: określenia w jakie rodzaje oraz klasy instrumentów finansowych fundusz może inwestować, koncentracji aktywów w funduszu, udziału instrumentów pochodnych, Ograniczenia powyższe mają wpływ na politykę inwestycyjną funduszu oraz sposób jej realizowania. Wartość jednostki uczestnictwa zależy od sposobu realizacji polityki inwestycyjnej Funduszu, która przekłada się na wartość aktywów netto Funduszu. Ogólny podział FIO/SFIO: Ze względu na rodzaj, strukturę aktywów oraz charakter polityki inwestycyjnej (podział modelowy): akcyjne mieszane dłużne pieniężnie Ze względu na cel inwestycyjny: agresywnego wzrostu zrównowazonego wzrostu globalnej ekonomii akcyjne: małych, średnich dużych spółek, surowcowe, dywidendowe etc. obligacyjne, skarbowe, pieniężne inne

Ryzyko rynkowe Ryzyko kredytowe oraz Ryzyko emitenta - ograniczone w związku z limitami koncentracji aktywów funduszu. Generalnie im mniejsze limity koncentracji tym mniejsze ryzyko kredytowe oraz ryzyko emitenta. Ryzyko branżowe Ryzyko polityczne Ryzyko makroekonomiczne Ryzyka specyficzne: Ryzyko polityki inwestycyjnej wyniki inwestycyjne funduszu, są następstwem polityki inwestycyjnej. Niewłaściwe założenia polityki mają bezpośredni wpływ na realizację celu inwestycyjnego wyrażonego oczekiwaną stopą zwrotu z inwestycji w określonym czasie (wzrost WAN) oraz bezpośredni wpływ na wycenę JU oraz jej zmienność. Ryzyko zarządzania realizacja polityki inwestycyjnej uzależniana jest od prawidłowości podejmowanych decyzji inwestycyjnych, zarządzaniem ryzykiem oraz przewidywania sytuacji rynkowej przez zarządzającego(ych) funduszem. Inwestor winien być świadomy faktu, że realizacja polityki inwestycyjnej jest obarczona błędem czynnika ludzkiego a wyniki analogicznej polityki inwestycyjnej realizowanej przez różnych zarządzających mogą być zróżnicowane. Ryzyko rynkowej wyceny JU w związku z aktywami, w które fundusz lokuje swoje aktywa, wartość JU podlega zmianie Zmiana wartości może wyniknąć z niekorzystnych zmian cen aktywów funduszu, niewłaściwego zarządzania funduszem lub polityki inwestycyjnej. Ryzyko płynności umorzenia inwestor winien liczyć się z ograniczeniem możliwości umorzenia JU. W niektórych sytuacjach np. niskiej płynności aktywów wchodzących w skład portfela funduszu, fundusz może czasowo wstrzymać proces umorzenia jednostek funduszu. Ponadto inwestor winien być świadomy, że JU nie mogą być zbywane na rzecz osób trzecich natomiast podlegają dziedziczeniu. Ryzyko koncentracji aktywów w niektórych sytuacjach np. w przypadku funduszy inwestujących w ograniczoną liczbę klas instrumentów finansowych (np. fundusze akcyjne małych, średnich spółek) może wystąpić ryzyko koncentracji aktywów w danej klasie pomimo zachowania limitów koncentracji w instrumenty finansowe jednego emitenta, co przy ograniczeniu płynności instrumentów finansowych posiadanych przez fundusz zwiększa ryzyko braku możliwości zamknięcia przez Klienta inwestycji w dany fundusz. Ryzyko metody wyceny aktywów funduszu ryzyko wynikające ze zmiany sposobu wyliczania i publikowania indeksów rynku kapitałowego stanowiących benchmark danego funduszu Ryzyko związane z brakiem możliwości zamknięcia inwestycji w określonych warunkach fundusz inwestycyjny może zawiesić wykup jednostek na okres 2 tygodni, a za zgodą Komisji Nadzoru Finansowego do 2 miesięcy, jeżeli w okresie ostatnich dwóch tygodni suma wartości odkupionych jednostek oraz jednostek, których odkupienia zażądano przekracza 10% wartości aktywów funduszu lub gdy nie można dokonać wiarygodnej wyceny istotnej części aktywów funduszu.

Charakterystyka instrumentu finansowego

Najważniejsze czynniki ryzyka:

ETF (ang. Exchange Traded Fund – fundusz notowany na giełdzie) jest to otwarty fundusz inwestycyjny notowany na rynku regulowanym (GPW lub innych zagranicznych rynkach regulowanych), którego zadaniem jest odzwierciedlanie zachowania się danego indeksu giełdowego lub wybranej grupy instrumentów finansowych (koszyka). Funkcjonowanie ETF jest regulowane tak jak w przypadku innych funduszy inwestycyjnych – w UE- dyrektywami unijnymi i regulacjami krajowymi, a w przypadku funduszy notowanych na innych rynkach zagranicznych zgodnie z przepisami miejsca ich notowania. Cechą charakterystyczną ETF jest stała (codzienna) kreacja i umarzanie jednostek, zwanych tytułami uczestnictwa. Tytuły uczestnictwa są notowane na rynku regulowanym na takich samych zasadach jak inne papiery wartościowe. Kreacja tytułów uczestnictwa w funduszu odbywa się w formie: na rynku pierwotnym – poprzez nabycie od dystrybutora lub oferującego na rynku wtórnym (giełda) – poprzez zawarcie transakcji z animatorem emitenta pełniącym centralną role w procesie kreacji lub umorzenia. ETF. Animator, na podstawie umowy z funduszem przekazuje codziennie funduszowi informuje o saldzie netto w tytułach funduszu, co stanowi podstawę odpowiednio do wykreowania lub umorzenia tytułów uczestnictwa przez fundusz. Generalny podział ETF: proste – indeksowe, koszykowe etc. replikujące indeks w sposób bezpośredni poprzez nabywanie instrumentów finansowych tworzących indeks lub koszyk, ale bez wykorzystania instrumentów pochodnych Skomplikowane – z wbudowanym innym instrumentem finansowym lub opartym wyłącznie o instrumenty pochodne Ze względu konstrukcje portfela indeksowe - odzwierciedlenie indeksu, subindeksu, koszykowe – odzwierciedlenie określonego koszyka instrumentów finansowych, Ze względu na typ papieru wartościowego akcyjne; obligacyjne; mieszane (hybrydowe), Ze względu na podział geograficzny: krajowe; regionalne, globalne.

Z inwestowaniem w ETF związane są wszystkie czynniki ryzyka charakterystyczne dla instrumentu bazowego, którego ETF odwzorowuje (ryzyka właściwe dla akcji w przypadku ETF na indeks akcji lub obligacji w przypadku ETF na indeks obligacji, oraz ryzyka charakterystyczne dla zagranicznych instrumentów finansowych. Ryzyka specyficzne: Ryzyko niedokładnego odwzorowania instrumentu bazowego - Klient winien mieć świadomość ryzyka niedokładnego odwzorowania indeksu lub wybranej grupy instrumentów finansowych na skutek: niewłaściwego doboru instrumentów finansowych przez fundusz, funkcjonowania opłat z tytułu zarządzania aktywami mających wpływ na zmniejszenia wartości aktywów netto przypadających na tytuł uczestnictwa, ryzyka płynności odwzorowywanych instrumentów finansowych lub wchodzących w skład ETF. a tym samym nie osiągniecia stopy zwrotu z ETF na poziomie analogicznym do odwzorowywanego indeksu lub koszyka instrumentu bazowego. Ryzyko operacyjne – w przypadku ETF proces codziennej kreacji oraz umorzenia tytułów uczestnictwa ma charakter wieloetapowego procesu operacyjnego, którego ostatnią fazą jest nabycie instrumentów finansowych celem odzwierciedlenia indeksu lub koszyka. Z tego powodu istnieje podwyższone ryzyko operacyjne wynikające z konieczność wykonania szeregu czynności w ścisłe określonym czasie oraz kolejności. Ryzyko metody wyceny aktywów funduszu – ryzyko wynikające ze zmiany sposobu wyliczania i publikowania indeksów rynku kapitałowego stanowiących podstawę benchmark danego funduszu Ryzyko płynności – w przypadku ETF odwzorowujących indeksy niebędące głównymi indeksami rynkowymi istnieje zwiększone ryzyko płynności w związku z mniejszym zainteresowaniem inwestorów samymi indeksami, jako miarami za chowania rynku a w konsekwencji odwzorowującymi je ETF-ami. Generalnie płynność ETF odzwierciedlających główne indeksy (np. WIG20) jest większa niż płynności ETF odzwierciedlających inne indeksy (WIG 40).

Charakterystyka instrumentu finansowego

Najważniejsze czynniki ryzyka:

Udziałowy papier wartościowy emitowany w serii odzwierciedlający prawo do własności cząstki majątku spółki. Poprzez nabycie akcji akcjonariusz nabywa: prawa majątkowe: prawo do dywidendy, prawo poboru akcji nowych emisji, prawo do majątku spółki w momencie jej rozwiązania lub likwidacji oraz prawa korporacyjne: prawo do udziału w walnych zgromadzeniach, prawo do informacji, prawo do głosu, i inne.

Ryzyko rynkowe Ryzyko płynności Ryzyko polityczne Ryzyko makroekonomiczne Ryzyko branżowe Ryzyko emitenta Ryzyko kredytowe Ze względu na fakt, że na cenę akcji wpływ ma wiele czynników, szczegółowy opis ryzyka znajduje się w rozdziale: III. Ryzyka wspólne dla instrumentów finansowych dopuszczonych oraz niedopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym oraz rozdziale IV Dodatkowe czynniki ryzyka w przypadku zagranicznych instrumentów finansowych. W przypadku akcji zagranicznych dodatkowo winny być brane pod uwagę ryzyka właściwe dla zagranicznych instrumentów finansowych wskazane w rozdziale IV Dodatkowe czynniki ryzyka w przypadku zagranicznych instrumentów finansowych.

Charakterystyka instrumentu finansowego

Najważniejsze czynniki ryzyka:

Papiery wartościowe, które uprawniają do otrzymania akcji nowej emisji. Instrument stosowany w przypadku spółek, których akcje dopuszczone zostały do obrotu na rynku regulowanym. Powstają z chwilą dokonania przydziału akcji nowej emisji i wygasają z chwilą zarejestrowania akcji w KDPW albo z dniem uprawomocnienia się postanowienia sądu rejestrowego odmawiającego wpisu podwyższenia kapitału zakładowego do rejestru. W tym też terminie mogą być przedmiotem obrotu na rynku regulowanym w Polsce. Po zarejestrowaniu podwyższenia kapitału PDA są automatycznie zamieniane na akcje, a akcje nowej emisji asymilowane z akcjami notowanymi. PDA nie dają praw tożsamych z posiadaniem akcji. W przypadku rynków zagranicznych PDA mogą nie występować w związku z odmiennym trybem emisji akcji oraz procesu podwyższania kapitału akcyjnego.

Ryzyko analogiczne jak w przypadku akcji: Ryzyko rynkowe Ryzyko płynności Ryzyko polityczne Ryzyko makroekonomiczne Ryzyko branżowe Ryzyko emitenta Ryzyko kredytowe Ryzyko specyficzne: Ryzyko odmowy lub opóźnienia rejestracji podwyższenia kapitału przez sąd – w przypadku odmowy rejestracji akcji nowej emisji istnieje ryzyko niedojścia emisji do skutku – w tym przypadku emitent zobowiązany jest do zwrotu środków posiadaczowi PDA. W przypadku opóźnienia rejestracji akcji nowej emisji może nastąpić opóźnienie w zamianie PDA na akcje oraz czasowy brak możliwości rynkowej wyceny PDA do chwili rejestracji oraz ich sprzedaży w obrocie regulowanym. DMBH zwraca szczególnie uwagę na: Ryzyko płynności – ze względu na dopuszczenie PDA w ograniczonej liczbie odpowiadającej nowej Inwestor winien liczyć się z ze zwiększonym ryzykiem płynności Ryzyko rynkowe – w związku z ograniczona płynnością oraz ryzykiem niezarejestrowania emisji Inwestor winien liczyć się z zwiększeniem zmienności cen PDA w okresie notowania.

Charakterystyka instrumentu finansowego

Najważniejsze czynniki ryzyka:

Prawo majątkowe wynikające z posiadanych akcji uprawniające dotychczasowego akcjonariusza do objęcia akcji nowej emisji proporcjonalnie do liczby już posiadanych akcji. Wartość PP zależy bezpośrednio od ceny akcji, do objęcia, których dane prawo poboru uprawnia. Prawo poboru może być przedmiotem samodzielnego obrotu na rynku regulowanym. Termin obrotu jest ściśle określony i wynosi z reguły od kilku do kilkunastu dni. W polskim prawodawstwie PP jest papierem wartościowym jedynie w okresie dopuszczenia do obrotu regulowanego w terminie 14 dni będąc przedmiotem samodzielnego obrotu. Inwestor, który nabył PP w obrocie wtórnym oraz posiada je na rachunku papierów wartościowym w dniu określonym przez emitenta nabywa prawo do objęcia akcji nowych emisji na takich samych zasadach jak inwestor, który nabył to prawo z tytułu posiadania akcji emitenta.

Ryzyko analogiczne jak w przypadku akcji: Ryzyko rynkowe Ryzyko płynności Ryzyko polityczne Ryzyko makroekonomiczne Ryzyko branżowe Ryzyko emitenta Ryzyko kredytowe Ryzyko specyficzne: Ryzyko terminu notowania - w przypadku, gdy PP są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym nabywca PP obowiązany jest pamiętać, że PP jest przedmiotem notowania na rynku regulowanym jedynie w ściśle określonym terminie. Jeżeli nabywca PP nie zamierza dokonać zapisu na akcje nowej emisji w pełnej wysokości musi liczyć się z faktem, ze zbycie praw poboru po okresie notowania nie jest możliwe i po upływie tego terminu nabywca nie otrzyma żadnej zapłaty. Ryzyko płynności – ze względu na organiczną liczbie PP winien liczyć się z ze zwiększonym ryzykiem płynności, które generalnie w przypadku PP jest większe w przypadku spółek o niskiej kapitalizacji, mniejszej liczbie akcji dopuszczonych do obrotu giełdowego lub ograniczonej liczby akcji w wolnym obrocie (tzw. Free float). Ryzyko rynkowe - notowania praw poboru często charakteryzują się znacznymi wahaniami cen i są silnie skorelowane z ceną akcji w terminie notowania PP. Generalnie - im wyższy wzrost ceny akcji w okresie notowania PP, tym spodziewana cena PP może być wyższa.

Charakterystyka instrumentu finansowego

Najważniejsze czynniki ryzyka:

Papiery wartościowe emitowane przez fundusze inwestycyjne zamknięte („Fundusz, FIZ”) emitowane w seriach. CI reprezentują prawa majątkowe uczestników funduszu (udział w funduszu inwestycyjnym). Wartość certyfikatów zależy od sposobu realizacji polityki inwestycyjnej Funduszu, która przekłada się na wartość aktywów netto Funduszu. Posiadacz certyfikatu ma prawo do części dochodów i przychodów funduszu (jeśli statut to dopuszcza), a także może mieć prawo do udziału i głosowania w radzie inwestorów lub w zgromadzeniu inwestorów, oraz prawo pierwszeństwa do objęcia certyfikatów nowej emisji. Certyfikat może być przedmiotem obrotu na rynku regulowanym. Zasady prowadzenia polityki inwestycyjnej oraz klasy aktywów, w które inwestuje Fundusz określa statut Funduszu oraz prospekt emisyjny lub memorandum informacyjne (w przypadku funduszy publicznych) albo warunki emisji (w przypadku funduszy niepublicznych). W szczególności mogą to być wskazane poniżej klasy aktywów lub ich kombinacje: akcje, obligacje, indeksy giełdowe, surowce, waluta, prawa pochodne, jednostki uczestnictwa funduszy otwartych, ETF etc. Ogólny podział: Ze względu na sposób dystrybucji: publiczne, niepubliczne. Ze względu na rodzaj, strukturę aktywów oraz charakter polityki inwestycyjnej (podział modelowy): akcyjne, mieszane, dłuzne, pieniężnie, inne: nieruchomości; sekuryzacyjne, absolutnej stopy zwrotu etc,. Ze względu na cel inwestycyjny: agresywnego wzrostu, wzrostu kapitałowego, globalnej ekonomii, akcyjne: małych, dużych spółek, skoncentrowane, obligacyjne, skarbowe, pieniężne, inne.

Ryzyko płynności Ryzyko polityczne Ryzyko makroekonomiczne Ryzyko branżowe Ze względu na inwestowanie w różne klasy aktywów oraz dywersyfikację aktywów ryzyko emitenta oraz ryzyko kredytowe w przypadku FIZ ma mniejsze znaczenie, z zastrzeżeniem funduszy chrakteryzujących się niską dywersyfikacją aktywów (skoncentrowane). Ryzyko specyficzne: Ryzyko polityki inwestycyjnej wyniki inwestycyjne Funduszu, są następstwem polityki inwestycyjnej. Niewłaściwe założenia polityki maja bezpośredni wpływ na realizację celu inwestycyjnego wyrażonego oczekiwana stopa zwrotu z inwestycji w określonym czasie (wzrost wartości wartości aktywów netto CI) oraz bezpośredniego wpływu cenę CI w obrocie regulowanym (w przypadku FIZ publicznych) oraz jego zmienność cenowa. Ryzyko zarządzania – realizacja polityki inwestycyjnej uzależniana jest od prawidłowości podejmowanych decyzji inwestycyjnych, zarządzaniem ryzykiem oraz przewidywania sytuacji rynkowej przez zarządzającego(ych) FIZ. Inwestor winien być świadomy faktu, że realizacja polityki inwestycyjnej jest obarczona błędem czynnika ludzkiego a wyniki analogicznej polityki inwestycyjnej realizowanej przez różnych zarządzających mogą być zróżnicowane. Ryzyko rynkowej wyceny CI – w związku z ograniczoną płynnością istnieje ryzyko, że cena możliwa do uzyskania w wyniku transakcji na rynku regulowanym będzie mniejsza niż aktualna wycena aktywów netto funduszu. Ryzyko związane z przechowywaniem aktywów w funduszu - zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa aktywa przechowywane są w banku depozytariuszu. Ewentualne ryzyko może powstać w przypadku upadłości banku depozytariusza. Ryzyko związane z rozliczeniem transakcji przez fundusz - transakcje nabycia aktywów zawierane przez Fundusz, rozliczane są przez bank depozytariusz. Ewentualne ryzyko może powstać w przypadku upadłości banku depozytariusza lub niewykonywania bądź nienależytego wykonywania obowiązków przez ten podmiot. DMBH zwraca szczególnie uwagę na: Ryzyko polityki inwestycyjnej oraz Ryzyko zarządzającego – oraz dla CI dopuszczonych do obrotu regulowanego na: Ryzyko rynkowej wyceny CI – w tym przypadku Klient przed nabyciem lub zbyciem CI winien zapoznać się dokładnie z ostatnią wyceną aktywów netto przypadających na 1 certyfikat ze względu na ryzyko, że cena możliwa do uzyskania w wyniku transakcji na rynku regulowanym może być mniejsza niż aktualna wycena aktywów netto funduszu w szczególności, jeżeli płynność CI jest niska. Ryzyko płynności – inwestor winien liczyć się z ograniczeniem możliwości sprzedaży lub zakupu CI na rynku regulowanym na skutek ograniczonej liczby posiadaczy CI oraz braku możliwości zbycia lub nabycia CI bez istotnego wpływania na poziom cen rynkowych jak również winien liczyć się z ryzykiem, że umorzenie certyfikatów możliwe jest jedynie w terminie określonym w statucie. Ryzyko dźwigni finansowej – w związku z efektem dźwigni finansowej, inwestor posiadający CI Funduszu inwestującego w instrumenty pochodne, musi się liczyć z ryzykiem spotęgowania strat finansowych poniesionych przez Fundusz w kwocie nieproporcjonalnej do zaangażowanego przez Fundusz kapitału o ile na skutek niekorzystnych zmian rynkowych Fundusz będzie zobowiązany do uzupełnienia zabezpieczenia otwartych pozycji w prawach pochodnych lub ich zamknięcia po niekorzystnych dla siebie cenach.

Charakterystyka instrumentu finansowego

Najważniejsze czynniki ryzyka:

Instrument finansowy, w którym emitent zobowiązuje się w stosunku do nabywcy (Klienta), że w terminie wykupu instrumentu wypłaci mu kwotę rozliczenia kalkulowaną według określonego wzoru. PS jest hybrydowym instrumentem finansowym złożonym z minimum dwóch aktywów: podstawowego – przynoszącego stały i pewny dochód (np. obligacja, lokata) oraz jednego lub kilku instrumentów pochodnych (opcja, kontrakt terminowy), które zgodnie z założeniami maja zapewnić osiągniecie zysku. Wartość PS jest uzależniona od wartości określonego wskaźnika(ów) rynkowego, na którym została oparta formuła obliczenia ceny odkupu, najczęściej kursu akcji lub koszyków akcji, wartości indeksów giełdowych etc. Ze względu na ostateczny sposób rozliczenia PS dzieli się na: PS z całkowitą lub częściową gwarancją kapitału – w przypadku niekorzystnych zmian i niezrealizowania celów inwestycyjnych inwestor otrzymuje całość lub część zainwestowanego kapitału PS bez gwarancji kapitału - inwestor otrzymuje wartość aktywów netto na dzień wykupu.

Wszystkie czynniki ryzyka dotyczące instrumentów finansowych, z których złożony jest produkt strukturyzowany oraz: Ryzyko rynkowe – na cenę instrumentu finansowego ma wpływ nie tylko zmiana ceny samego produktu strukturyzowanego, ale również ryzyko związane ze zmianą cen instrumentów finansowych w oparciu, o które skonstruowany jest PS. W tym przypadku ryzyko charakterystyczne dla instrumentów finansowych, na których opiera się konstrukcja PS należy uwzględniać odpowiednio. Ryzyko płynności – inwestor winien liczyć się z ograniczeniem możliwości sprzedaży lub zakupu PS na rynku regulowanym na skutek ograniczonej liczby posiadaczy PS oraz braku możliwości zbycia lub nabycia PS bez istotnego wpływania na poziom cen rynkowych. Ryzyko dźwigni finansowej – w związku z efektem dźwigni finansowej, inwestor posiadający PS emitenta inwestującego w instrumenty pochodne, musi się liczyć z ryzykiem spotęgowania strat finansowych poniesionych przez Emitenta w kwocie nieproporcjonalnej do zaangażowanego przez Emitenta kapitału (włącznie z możliwością jego całkowitej utraty) o ile na skutek niekorzystnych zmian rynkowych Emitent będzie zobowiązany do uzupełnienia zabezpieczenia otwartych pozycji w prawach pochodnych lub ich zamknięcia po niekorzystnych dla siebie cenach. Ryzyko kredytowe emitenta – w przypadku, gdy emitent stanie się niewypłacalny lub zbankrutuje przed terminem ostatecznego rozliczenia, inwestor może nie odzyskać zainwestowanego kapitału. W takim przypadku nie ma zastosowania gwarancja zainwestowanego kapitału w terminie wykupu. Ryzyko utraty gwarancji kapitału – w przypadku PS z gwarancją kapitału w terminie wykupu oraz wcześniejszego wycofania się z inwestycji poprzez umorzenie PS inwestor musi liczyć się z ryzykiem utraty gwarancji kapitału.

Charakterystyka instrumentu finansowego

Najważniejsze czynniki ryzyka:

Instrument finansowy, którego cena jest zależna od ceny instrumentu bazowego. Warrant opcyjny daje prawo jego posiadaczowi do zakupu lub sprzedaży określonego instrumentu bazowego w określonej liczbie (lub świadczenia pieniężnego), po ustalonej cenie oraz w ściśle określonym terminie. Wyróżnia się również warranty subskrypcyjne, które dają prawo do objęcia akcji przyszłych emitenta po cenie wykonania. Wystawcą warrantu jest jedna zdefiniowana osoba prawna, w związku z czym brak jest możliwości zajęcia pozycji krótkiej przez nabywcę warrantu. Wyróżnia się dwa rodzaje warrantów: Warrant kupna („call”) – daje nabywcy prawo odpowiednio do kupna instrumentu bazowego po cenie umownej lub świadczenia pieniężnego, gdy cena bieżąca instrumentu bazowego jest wyższa od umownej Warrant sprzedaży („put”) – dający nabywcy prawo odpowiednio do sprzedaży instrumentu bazowego po cenie umownej lub świadczenia pieniężnego, gdy cena bieżąca instrumentu bazowego jest niższa od umownej. Podział warrantów ze względu na termin wykonania: amerykański - daje nabywcy prawo uzyskania od wystawcy wypłaty świadczenia w całym okresie notowania warrantu, europejski - dające nabywcy prawo uzyskania wypłaty świadczenia jedynie w dacie zakończenia okresu notowania warrantu (dacie wygaśnięcia), atlantycki (bermudzki) - dające nabywcy prawo uzyskania wypłaty świadczenia w określonych przez wystawcę terminach.

Wszystkie czynniki ryzyka dotyczące instrumentów finansowych, na które wystawiony jest warrant. Ryzyko rynkowe – na ryzyko rynkowe w przypadku warrantów ma wpływ zarówno ryzyko zmiany ich cen, jak również ryzyko związane ze zmianami wartości instrumentu bazowego, ponieważ cena warrantu zależy od wartości instrumentu bazowego. Ryzyko płynności – inwestor winien liczyć się z ograniczeniem płynności w obrocie warrantami na rynku regulowanym oraz braku możliwości zawarcia transakcji bez istotnego wpływania na poziom ceny rynkowej warrantu. Ryzyko kredytowe emitenta – w przypadku, gdy emitent stanie się niewypłacalny lub zbankrutuje przed terminem ostatecznego rozliczenia, inwestor może utracić część lub całość zainwestowanego kapitału w warranty oraz nie wykonać prawa przysługującego z posiadanego warrantu.

Sposób wykonywania zleceń podlega przepisom prawa oraz zasadom właściwym dla zagranicznego miejsca wykonania zlecenia Klienta. Wyżej wymienione przepisy i zasady mogą być odmienne od obowiązujących na polskim rynku regulowanym. Klient powinien być świadomy regulacji prawnych związanych z tymi instrumentami, właściwych dla kraju, w którym dokonywana jest transakcja oraz powinien uwzględnić ten fakt podejmując decyzję inwestycyjną.

Sposób wykonywania zleceń podlega przepisom prawa oraz zasadom właściwym dla zagranicznego miejsca wykonania zlecenia Klienta. Wyżej wymienione przepisy i zasady mogą być odmienne od obowiązujących na polskim rynku regulowanym. Klient powinien być świadomy regulacji prawnych związanych z tymi instrumentami, właściwych dla kraju, w którym dokonywana jest transakcja oraz powinien uwzględnić ten fakt podejmując decyzję inwestycyjną.

Charakterystyka instrumentu finansowego

Najważniejsze czynniki ryzyka:

Są to instrumenty pochodne, które odzwierciedlają zmiany procentowe wartości danego indeksu giełdowego i tym samym umożliwiają inwestycje równoważną nabyciu portfela akcji wchodzących w skład tego indeksu. JI jest niesymetrycznym instrumentem finansowym – wystawca JI oraz jej nabywca nie mają równych praw i obowiązków . Nabywca jednostki indeksowej płaci jej wystawcy cenę jednostki (premię). Wystawca JI, zajmuje pozycje krótką analogiczną do pozycji krótkiej w derywatach. Z wystawieniem JI związany jest obowiązek wniesienia depozytu zabezpieczającego oraz jego uzupełniania w przypadku zaistnienia niekorzystnych zmian rynkowych jak również możliwość poniesienia nieproporcjonalnych strat w stosunku do zainwestowanego kapitału w przypadku niekorzystnych zmian rynkowych. Nabywca jednostki może zamknąć swoją pozycję na dwa sposoby – przez wystawienie jednostki indeksowej albo przez wykonanie jednostki indeksowej (losowo dobierana jest strona zawierająca pozycje krótką). Wystawca może zamknąć pozycję przez nabycie jednostki indeksowej.

Wszystkie czynniki ryzyka dotyczące instrumentów finansowych, na które wystawiony jest JI. Ryzyka specyficzne: Ryzyko wystawienia jednostki - inwestor wystawiający JI, (zajecie pozycji krótkiej) musi liczyć się z możliwością strat finansowych przekraczających wartość zainwestowanego kapitału w przypadku, gdy na skutek niekorzystnych zmian rynkowych wystąpi konieczność wywiązania się z zobowiązań wynikających z zajętej pozycji. W przypadku wystawienia JI należy brać pod uwagę ryzyko właściwe dla derywatów. Ponadto niezależnie od woli inwestora, JI wystawione przez inwestora mogą zostać wylosowane do wykonania jednostki. Ryzyko związane z odległym terminem wygaśnięcia – w przypadku odległego czasu wygaśnięcia jednostek indeksowych istnieje ryzyko, że indeks będący instrumentem bazowym przestanie być kalkulowany. Ryzyko związane z wykonaniem jednostki – ryzyko związane z faktem, że inwestor wykonujący jednostkę otrzymuje kwotę rozliczenia na podstawie wartości indeksu z otwarcia rynku w dniu następnym bez znajomości jej w chwili zgłoszenia do wykonania. W tym przypadku inwestor narażony jest na ryzyko zmiany wartości indeksu pomiędzy zamknięciem sesji w dniu, w którym jednostka została zgłoszona do wykonania a otwarciem w dniu następnym. DMBH zwraca szczególna uwagę na fakt, że instrument finansowy jest niesymetryczny a wystawca narażony jest dodatkowo na ryzyko dźwigni finansowej oraz poniesienia strat wynikających z efektu dźwigni finansowej, podczas gdy nabywca do wysokości premii. Ponadto w przypadku JI DMBH zwraca uwagę na: Ryzyko rynkowe – na ryzyko rynkowe w przypadku jednostek indeksowych ma wpływ zarówno ryzyko zmiany ich cen, ale również ryzyko związane ze zmianami wartości instrumentu bazowego, ponieważ kurs jednostek indeksowych zależy od wartości instrumentu bazowego. Cena jednostki jest odzwierciedleniem działania sił podaży i popytu i nie zawsze odzwierciedla zachowanie indeksu. Ryzyko płynności – inwestor winien liczyć się z ograniczeniem płynności JI na skutek ograniczonej liczby inwestorów wystawiających JI.

Charakterystyka instrumentu finansowego

Najważniejsze czynniki ryzyka:

Instrumenty finansowe będące instrumentami pochodnymi, które są umową pomiędzy dwiema stronami, z których jedna zobowiązuje się do kupna, a druga do sprzedaży, w ściśle określonym, przyszłym terminie (dniu wygaśnięcia) i po ściśle określonej w momencie zawarcia transakcji cenie, określonej ilości instrumentu bazowego lub dokonania równoważnego rozliczenia pieniężnego. Instrumentami bazowymi dla KT mogą być między innymi indeksy giełdowe, akcje, obligacje, waluty. W przypadku polskiego rynku regulowanego instrumentem bazowym są indeksy, wybrane akcje oraz waluty – zamiast dostawy instrumentu bazowego stosuje się równoważne rozliczenie pieniężne. KT jest symetrycznym instrumentem pochodnym – inwestorzy zajmujący pozycję długa lub krótką mają równe prawa i obowiązki. Obie strony transakcji terminowej mają obowiązek wywiązania się z zobowiązań wynikających z zajętych pozycji. Zbywca KT (zajęcie pozycji krótkiej) oczekuje spadku kursu instrumentu bazowego. Nabywca KT (zajęcie pozycji długiej), oczekuje wzrostu kursu instrumentu bazowego. Rozliczenie pomiędzy stronami transakcji terminowej oraz konieczność uregulowania zobowiązań wynikających z zajętych pozycji odbywa się codziennie po zakończeniu sesji giełdowej w odniesieniu do ceny rozliczeniowej danej serii KT. Kurs KT podawany jest punktach natomiast cena jest iloczynem kursu oraz mnożnika właściwego dla danego standardu. W związku z powyższym w przypadku KT inwestor ma do czynienia z efektem dźwigni finansowej. Kontrakty terminowe emitowane są w seriach w obrębie standardu KT tj. w seriach, obejmujących KT mające ten sam instrument bazowy, sposób rozliczenia, ale różne terminy wygaśnięcia. Zawierający kontrakt jest zobowiązany wnieść depozyt zabezpieczający, którego minimalną wartość określa izba rozrachunkowa (KDPW).

Wszystkie czynniki ryzyka dotyczące instrumentu bazowego oraz: Ryzyko specyficzne: Ryzyko rynkowe – na ryzyko rynkowe w przypadku KT ma wpływ zarówno ryzyko zmiany ich cen, ale również ryzyko związane ze zmianami wartości instrumentu bazowego, ponieważ cena KT zależna jest od ceny instrumentów bazowych. W tym przypadku ryzyko charakterystyczne dla instrumentu bazowego należy uwzględniać odpowiednio. Ponadto cena KT jest odzwierciedleniem działania sił podaży i popytu na tych instrumentach finansowych i może nie odzwierciedlać teoretycznej wartość instrumentu bazowego. Ryzyko dźwigni finansowej – inwestor inwestujący w KT w związku z efektem dźwigni finansowej, musi się liczyć z możliwością spotęgowania strat finansowych nieproporcjonalnie do wniesionego kapitału (depozytu zabezpieczającego) włącznie z możliwością jego całkowitej utraty, jeżeli na skutek niekorzystnych zmian rynkowych dla inwestora wystąpi konieczność jego uzupełniania w celu zabezpieczenia otwartych pozycji lub ich zamknięcia. Ryzyko płynności – inwestor inwestujący w KT w związku z efektem dźwigni finansowej, musi się liczyć z możliwością spotęgowania strat finansowych nieproporcjonalnie do wniesionego kapitału (depozytu zabezpieczającego) włącznie z możliwością jego całkowitej utraty, jeżeli na skutek niekorzystnych zmian rynkowych dla inwestora wystąpi konieczność jego uzupełniania w celu zabezpieczenia otwartych pozycji lub ich zamknięcia. Ryzyko walutowe – w przypadku inwestycji w obcej walucie możliwość poniesienia strat finansowych na skutek zmiany kursów walutowych. Inwestycje w kontrakty terminowe są obarczone wysokim ryzykiem. Inwestor przed podjęciem decyzji inwestycyjnej w kontrakty terminowe winien posiadać wiedzę na temat konstrukcji KT, zasad obrotu oraz obowiązków wynikających z obrotem tymi instrumentami finansowymi jak również posiadać doświadczenie niezbędne do właściwego oszacowania poziomu ryzyka.

Charakterystyka instrumentu finansowego

Najważniejsze czynniki ryzyka:

Instrumenty finansowe będące instrumentami pochodnymi, (inaczej kontrakty opcyjne), których wartość zależy od ceny instrumentu bazowego, na który dana opcja opiewa. Instrumentem bazowym dla opcji mogą być między innymi indeksy, akcje, waluty, kontrakty terminowe, stopy procentowe, obligacje. Opcja jest niesymetrycznym instrumentem pochodnym – wystawca opcji oraz jej nabywca nie mają równych praw i obowiązków. Nabywca opcji ma prawo (lecz nie obowiązek) zakupu lub sprzedaży instrumentu bazowego w określonej liczbie (lub równoważnego świadczenia pieniężnego), po ustalonej cenie oraz w ściśle określonym terminie w przyszłości. W zamian za prawo płaci premię (tzw. premia opcyjna). Nabywca opcji zawsze kupuje opcję, (zajmuje pozycję długą). Maksymalny zysk nabywcy jest nieograniczony, natomiast maksymalna strata jest ograniczona do wysokości zapłaconej premii. Wystawca opcji – przeciwna strona nabywcy – ma obowiązek, (lecz nie prawo) zakupu lub sprzedaży instrumentu bazowego w określonej liczbie (lub równoważnego świadczenia pieniężnego), po ustalonej cenie oraz w ściśle określonym terminie w przyszłości. Wystawca opcji otrzymuje od nabywcy premię (tzw. premia opcyjna). Wystawca opcji zawsze sprzedaje opcję, czyli zajmuje pozycję krótką (short). Maksymalny zysk wystawcy jest ograniczony do wysokości otrzymanej premii, natomiast maksymalna strata może być nieograniczona. W przypadku nabycia lub zbycia opcji inwestor winien liczyć się z efektem dźwigni finansowej wynikającej z przyjętego mnożnika właściwego dla danej opcji. Wielkość dźwigni (mnożnik) podawana jest w informacjach określających standard danej opcji. Najczęściej występującymi opcjami na rynkach regulowanych są opcje na indeksy lub wybrane papiery wartościowe (akcje). Na rynku regulowanym w Polsce instrumentami bazowymi są akcje oraz indeks WIG 20. Regulowanie zobowiązań dla tych opcji występuje wyłącznie w formie rozliczenia pieniężnego. Z wystawieniem opcji związany jest obowiązek wniesienia depozytu zabezpieczającego oraz jego uzupełniania (lub zamknięcia opcji). Opcje notowane są w seriach obejmujących wszystkie opcje danego typu z takim samym terminem wykonania.

Wszystkie czynniki ryzyka dotyczące instrumentu bazowego oraz: Ryzyka specyficzne: Ryzyko wyceny opcji – inwestor winien brać pod uwagę fakt, że brak jest jednoznacznego, ogólnego sposobu wyceny opcji przed terminem wygaśnięcia, co może skutkować rozbieżnością pomiędzy wyceną opcji, którą stosuje inwestor a jej ceną rynkową Ryzyko nabywcy opcji – inwestor nabywający opcje liczyć się musi z możliwością strat finansowych ograniczonych do wysokości zainwestowanego kapitału (utrata premii). Ryzyko wystawienia opcji - inwestor wystawiający opcje musi liczyć się z możliwością strat finansowych przekraczających wartość zainwestowanego kapitału oraz dodatkowo jego uzupełnienia, ponieważ teoretyczna wartość strat w związku z wystawieniem opcji w przypadku, gdy na skutek niekorzystnych zmian rynkowych wystąpi konieczność wywiązania się z zobowiązań wynikających z zajętej pozycji jest nieograniczona. Potencjalna możliwość strat potęgowana jest efektem dźwigni finansowej. Ryzyko czasu – cena opcji jest uzależniona od czasu, jaki pozostał do jej wykonania. Zbliżanie się terminu wygaśnięcia może powodować spadek wartości niektórych typów opcji przy niezmienionej cenie instrumentu bazowego. DMBH zwraca szczególna uwagę na fakt, że instrument finansowy jest niesymetryczny a wystawca narażony jest dodatkowo na ryzyko dźwigni finansowej oraz poniesienia strat wynikających z efektu dźwigni finansowej, podczas gdy nabywca opcji - do wysokości premii. Ponadto w przypadku opcji DMBH zwraca uwagę na: Ryzyko płynności – inwestor winien liczyć się z ograniczeniem płynności w obrocie niektórymi opcjami oraz braku możliwości zamknięcia pozycji po cenie zgodnej z oczekiwaniami inwestora. Płynność opcji może być skorelowana z terminem wykonania opcji, generalnie im bliżej terminu wykonania tym płynność opcji winna być większa, opcje na główne indeksy generalnie są bardziej płynne niż opcje na akcje lub obligacje. Płynność uzależniona może być również od rynku regulowanego, na których opcje są notowane - na dojrzałych rynkach kapitałowych płynność opcji może być większa niż na rynkach kapitałowych w początkowej. Ryzyko rynkowe – na ryzyko rynkowe w przypadku opcji ma wpływ zarówno ryzyko zmiany ich cen, ale również ryzyko związane ze zmianami wartości instrumentu bazowego jak również wycena opcji na podstawie teoretycznego modelu wyceny opcji. Ryzyko walutowe – w przypadku inwestycji w obcej walucie możliwość poniesienia strat finansowych na skutek zmiany kursów walutowych. Inwestycje w opcje są obarczone wysokim ryzykiem. Inwestor przed podjęciem decyzji inwestycyjnej w opcje winien posiadać wiedzę na temat konstrukcji opcji, zasad wyceny opcji, zasad obrotu oraz obowiązków wynikających z obrotem tymi instrumentami finansowymi jak również posiadać doświadczenie niezbędne do właściwego oszacowania poziomu ryzyka oraz zapoznać się z podstawowymi strategiami opcyjnymi celem zabezpieczenia pozycji w tych instrumentach finansowych oraz ograniczenia ryzyka strat finansowych.

Wszystkie koszty i opłaty pobierane od Klienta w związku z usługą świadczoną na rzecz Klienta przez Departament Maklerski Banku Handlowego ( zwany dalej „DMBH” lub Biurem Maklerskim Banku Handlowego”) są przedstawione w Tabeli Opłat i Prowizji DMBH.
DMBH ujawnia w szczególności: opłaty jednorazowe, opłaty bieżące związane ze świadczeniem usługi, prowizje maklerskie, opłaty za subskrypcje i umorzenia uiszczane na rzecz zarządzającego funduszem, wszelkie podatki płatne za pośrednictwem DMBH jak również wskazuje waluty obce, koszty wymiany walutowej oraz przyjęte przez DMBH zasady ustalania kursów wymiany walutowej.
Informację o kosztach i opłatach, które Klient może ponieść w następstwie świadczenia danej usługi maklerskiej, z uwzględnieniem inwestycji w poszczególne instrumenty finansowe, których nabycie lub zbycie możliwe jest w ramach tej usługi, określa dokument: Informacja o kosztach, które klient może ponieść w przypadku skorzystania z usługi maklerskiej DMBH (koszty ex ante)”.

Instrumenty finansowe dopuszczone do obrotu zorganizowanego
DMBH informuje, że:

• prowizja pobierana od Klienta za wykonanie zlecenia w systemie obrotu jest prowizją brutto obejmującą koszty KDPW, KDPW CCP oraz GPW lub BondSpot - wielkość tych kosztów zależy od liczby transakcji, w jakich zostało zrealizowane zlecenie Klienta i zazwyczaj nie przekracza 0,06% wartości zrealizowanego zlecenia, pozostała część („prowizja netto") jest przychodem DMBH,
• informacja o kosztach pobieranych przez podmioty, o których mowa powyżej, jest publicznie dostępna w regulaminach lub taryfach opłat ww. instytucji, udostępnianych na stronach internetowych tych podmiotów, jak również może być przekazana Klientowi przez DMBH, na jego żądanie złożone w formie właściwej do składania zleceń,
• opłaty ponoszone przez Klienta z tytułu ewidencjonowania instrumentów finansowych, wykonania praw z instrumentów finansowych lub pobierane przez DMBH za czynności, do których należytego wykonania niezbędne jest pośrednictwo właściwej izby rozliczeniowej, rozrachunkowej lub innego wymaganego w procesie podmiotu - zawierają w sobie koszty ponoszone przez DMBH na rzecz tych podmiotów,
• opłaty z tytułu wykonania innych czynności wymienionych TOiP - są opłatami za wykonanie określonej czynności, od których DMBH nie jest zobowiązany do wnoszenia dodatkowych opłat na rzecz podmiotów trzecich, natomiast uwzględniają nakład wymaganej pracy oraz inne koszty własne,
• opłaty z tytułu wymiany walutowej, w zależności od sposobu wymiany waluty zawarte są w kursie wymiany waluty albo określone są w formie opłaty stałej lub negocjowanej. Dokładną wysokość standardowych stawek opłaty, które pobiera DMBH w zależności od sposobu wymiany walutowej określa TOiP,
• opłaty z tytułu wykonania innych czynności wskazane są w TOiP a w przypadku ich braku obowiązuje opłata lub prowizja negocjowana z DMBH.

Zagraniczne Instrumenty Finansowe
DMBH informuje, że:

• prowizja pobierana od Klienta w obrocie Zagranicznymi Instrumentami Finansowymi jest prowizją brutto obejmującą koszty własne oraz koszty transakcyjne, jakie DMBH zobowiązany jest ponieść w związku z realizacją zlecenia Klienta. Z tego tytułu, DMBH ponosi koszty transakcyjne na rzecz Brokera Zagranicznego obejmujące: jego marżę, koszty transakcyjne zawarcia transakcji na właściwym rynku zagranicznym, koszt rozliczenia transakcji przez Bank Depozytariusz,
• wysokość kosztów transakcyjnych, o których mowa powyżej, ma charakter zmienny, uzależniony od rodzaju instrumentu finansowego oraz miejsca wykonania zlecenia i zazwyczaj nie przekracza 0,2% wartości zrealizowanego zlecenia, pozostała część („prowizja netto”) stanowi przychód DMBH,
• informacja o kosztach pobieranych przez:
• zagraniczne systemy obrotu jest publicznie dostępna w taryfach opłat ww. instytucji i jest dostępna dla klienta na stronach internetowych tych podmiotów oraz na Platformie transakcyjnej jak również może być przekazana Klientowi przez DMBH, na jego żądanie złożone w formie właściwej do składania zleceń,
• Brokera Zagranicznego jest przedmiotem umowy zawartej z DMBH. Koszty te są zróżnicowane i zależne od rodzajów instrumentu finansowego oraz miejsca wykonania. Informacja o tych kosztach może być przekazana Klientowi przez DMBH, na jego żądanie złożone w formie właściwej do składania zleceń,
• opłaty z tytułu wykonania innych czynności wymienionych TOiP - są opłatami za wykonanie określonej czynności, od których DMBH nie jest zobowiązany do wnoszenia dodatkowych opłat na rzecz podmiotów trzecich, natomiast uwzględniają nakład wymaganej pracy oraz inne koszty własne,
• opłaty ponoszone przez Klienta z tytułu ewidencjonowania instrumentów finansowych w rejestrach Klienta w DMBH, zawierają w sobie koszty ponoszone przez DMBH na rzecz Brokera Zagranicznego (włącznie z kosztami Banku Depozytariusza). Wielkość tych opłat jest zróżnicowana i zależna od rodzaju instrumentu finansowego oraz miejsca ich przechowywania. Wielkość opłat jest przedmiotem umowy zawartej pomiędzy Brokerem Zagranicznym a DMBH. Informacja o tych kosztach może być przekazana Klientowi przez DMBH, na jego żądanie złożone w formie właściwej do składania zleceń,
• opłaty z tytułu wymiany walutowej, w zależności od sposobu wymiany waluty zawarte są w kursie wymiany waluty albo określone są w formie opłaty stałej lub negocjowanej. Dokładną wysokość standardowych stawek opłaty, które pobiera DMBH w zależności od sposobu wymiany walutowej określa TOiP,
• w przypadku, gdy zgodnie z postanowieniami Umowy i odpowiedniego Regulaminu wymiana waluty jest wykonywana przez DMBH w Banku, DMBH podaje do wiadomości Klientów nazwę Banku (lub Banków) oraz wskazuje miejsce udostępnienia tabeli kursów walut obowiązującej w Banku w formie komunikatu zamieszczonego na stronie internetowej DMBH,
• opłaty z tytułu wykonania innych czynności wskazane są w TOiP a w przypadku ich braku obowiązuje opłata lub prowizja negocjowana z DMBH.

DMBH, w związku ze świadczeniem usługi maklerskiej na rzecz Klienta, nie może przyjmować lub przekazywać jakichkolwiek świadczeń pieniężnych, w tym opłat i prowizji lub świadczeń niepieniężnych, z wyłączeniem dozwolonych wyjątków określonych w przepisach prawa.
DMBH ujawnia Klientowi informacje w związku z wszelkimi płatnościami, świadczeniami pieniężnymi lub niepieniężnymi lub korzyściami otrzymanymi od osób trzecich lub dokonanymi na rzecz osób trzecich w niniejszym dokumencie lub przed rozpoczęciem świadczenia usługi. Drobne świadczenia niepieniężne są opisane w sposób ogólny w niniejszym dokumencie. Inne świadczenia niepieniężne otrzymane lub wypłacone przez DMBH w związku z usługą świadczoną na rzecz Klienta, DMBH wycenia i ujawnia oddzielnie.
Jeżeli na podstawie wcześniej dokonywanej oceny (ex ante) DMBH nie jest w stanie ustalić kwoty przyjętego lub przekazanego świadczenia pieniężnego lub niepieniężnego, otrzymanej lub dokonanej płatności lub korzyści, zamiast tego DMBH ujawnia w niniejszym dokumencie Klientowi sposób obliczenia tej kwoty.
DMBH przekazuje Klientom informacje dotyczące dokładnej wysokości kwoty przyjętego lub przekazanego świadczenia pieniężnego lub niepieniężnego otrzymanej lub dokonanej płatności lub korzyści na zasadzie ex post.
Co najmniej raz do roku, dopóki DMBH będzie otrzymywać ww. zachęty w związku z usługami maklerskimi świadczonymi na rzecz Klienta, będzie indywidualnie informować Klientów o faktycznych kwotach przyjętego lub przekazanego świadczenia pieniężnego lub niepieniężnego otrzymanych lub dokonanych płatności lub korzyści, przy czym drobne korzyści niepieniężne DMBH opisuje w sposób ogólny.

Rodzaje zachęt zarejestrowanych w DMBH:
I. Umowy z podmiotami trzecimi w zakresie przyjmowania i przekazywania zleceń oraz wykonywania czynności dystrybucji instrumentów finansowych.

• W przypadku, gdy DMBH zawarł z Towarzystwem Funduszy Inwestycyjnych umowę w zakresie dystrybucji jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych ( np. jednostek uczestnictwa FIO) lub detalicznych produktów zbiorowego inwestowania (np. certyfikaty inwestycyjne FIZ) DMBH może otrzymać z tego tytułu świadczenie pieniężne (płatność od podmiotu trzeciego) odzwierciedlające wartość czynności wykonywanych przez DMBH na rzecz uczestników lub potencjalnych uczestników Funduszy, mających na celu poprawę jakości usług będących przedmiotem Umowy. lecz nie więcej niż wartość maksymalna wynikająca z umowy z tym podmiotem. Wysokość i zasady płatności określa Umowa pomiędzy DMBH a TFI.
• W przypadku, gdy DMBH zawarł z podmiotem trzecim w szczególności: oferującym lub emitentem umowę w zakresie oferowania papierów wartościowych, DMBH może otrzymać z tego tytułu opłatę dystrybucyjną, uzależnioną od wartości aktywów dystrybuowanych za pośrednictwem DMBH, której wysokość określa umowa pomiędzy DMBH a zleceniodawcą. Opłata dystrybucyjna ma charakter zmienny uzależniony od rodzaju instrumentu finansowego oraz jego emitenta.
  Informację o wysokości opłat otrzymywanych przez DMBH, o których mowa powyżej, DMBH przekazuje Klientowi przed złożeniem zlecenia lub zapisu. Dokument zawiera szczegółową informację o wysokości stawek oraz rodzajach kosztów ponoszonych przez Klienta oraz płatności otrzymywanych przez DMBH od podmiotów trzecich. Informacja o ww. kosztach może być przekazana Klientowi przez DMBH w każdym czasie, na jego żądanie złożone w formie właściwej do składania zleceń.
• W związku z zawarciem przez DMBH z podmiotami trzecimi - Towarzystwami Funduszy Inwestycyjnych, oferującymi lub dystrybutorami - umów o przyjmowanie i przekazywanie zleceń nabycia instrumentów finansowych, tytułów uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych, umów o oferowanie lub dystrybucję instrumentów finansowych – DMBH:
  • a) wykorzystuje nieodpłatnie: materiały marketingowe przygotowane przez te podmioty w celu reklamy, promocji lub upowszechniania informacji na temat produktów tych podmiotów dystrybuowanych przez DMBH lub usług, w wykonaniu których DMBH pośredniczy. DMBH uczestniczy w nieodpłatnych szkoleniach organizowanych przez te podmioty lub może przeprowadzać takie szkolenia na ich rzecz.
  • b) może uczestniczyć w nieodpłatnych szkoleniach organizowanych przez te podmioty lub samodzielnie organizować na rzecz tych podmiotów lub Klientów nieodpłatne szkolenia mające na celu upowszechnianie informacji na temat produktów DMBH lub świadczonej usługi.

II. Inne

• DMBH przyjmuje i przekazuje inne niż wskazane powyżej opłaty, prowizje i świadczenia, w szczególności:
  • a) opłaty, prowizje, świadczenia niepieniężne od towarzystw funduszy inwestycyjnych na podstawie zawartych umów o współpracy oraz usług świadczonych na rzecz ww. towarzystw,
  • b) zwyczajowo przyjęte koszty spotkań, posiłków i upominków zgodnie z wewnętrznymi procedurami DMBH,
  • c) zwrot kosztów poniesionych na rzecz zewnętrznych doradców prawnych w związku ze świadczoną usługą.
• W celu poprawienia jakości usługi DMBH, polegającej na sporządzaniu rekomendacji inwestycyjnych, DMBH może korzystać z aplikacji informatycznych dostępnych w ramach grupy Citi.
• W ramach dozwolonych drobnych świadczeń niepieniężnych DMBH – na zasadzie wskazanych w odrębnych procedurach wewnętrznych - może ponosić koszty reprezentacyjne o rozsądnej wartości, takie jak jedzenie i napoje podczas spotkania biznesowego lub konferencji, seminarium lub innych wydarzeń szkoleniowych oraz inne świadczenia niepieniężne, które uznane są zgodnie z obowiązującym prawem za mogące podnieść jakość usługi świadczonej przez DMBH na rzecz Klienta oraz jest mało prawdopodobne, by mogły wpłynąć negatywnie na wypełnianie przez DMBH obowiązku działania w najlepiej pojętym interesie Klienta.

Klient otrzymuje raporty ze świadczenia usługi maklerskiej w terminie i na zasadach określonych w Regulaminie dotyczącym właściwej usługi.